Της Έφης Xατζηιωαννίδου
Η επιχείρηση «ξαπλώστρα» στις παραλίες έχει εγκαινιαστεί εδώ και πολλά χρόνια, αλλά εσχάτως έχει σχεδόν γίνει κανόνας ακόμα και σε παραλίες που μέχρι πρότινος είχαν τη φήμη «ερημικής γωνιάς». Το κράτος, από τη δεκαετία του ’80, παραχωρεί στους δήμους το δικαίωμα να τοποθετούν ομπρέλες και ξαπλώστρες στις παραλίες ή να υπενοικιάζουν αυτή τη δραστηριότητα σε ιδιώτες. Με τον καιρό, η πρακτική αυτή, που αποδείχθηκε άκρως προσοδοφόρα ειδικά στις τουριστικές παραλίες, τείνει να αποκτήσει διαστάσεις επιδημίας, με τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες να καλύπτουν κάθε ελεύθερο τετραγωνικό παραλίας παρά τα όσα ορίζει η νομοθεσία. Οι τιμές ενοικίασης ξεκινούν από 3 ευρώ το σετ και φτάνουν έως και τα… 50. Η συνήθης τιμή ωστόσο είναι 10 – 15 ευρώ στις δημοφιλείς παραλίες. Στις φθηνές περιπτώσεις, οι λουόμενοι στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλον με τις πλαστικές καρέκλες και τα κουβαδάκια του διπλανού στο… κεφάλι. Στις ακριβές, μπορούν να απολαύσουν σέρβις πολυτελείας. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, μία δημοτική επιτροπή εγκρίνει τις θέσεις που θα μπορούν να τοποθετηθούν ομπρέλες και στη συνέχεια πραγματοποιείται ανοικτός πλειοδοτικός διαγωνισμός. Τα έσοδα από την υπενοικίαση ποικίλλουν από δήμο σε δήμο, ανάλογα βέβαια και με την «αξία» της παραλίας που υπενοικιάζεται. Κάποιοι δήμοι, μάλιστα, στη σύμβαση που υπογράφουν βάζουν πλαφόν στην τιμή της «ξαπλώστρας». Ομως, όπως οι ίδιοι ομολογούν, το όριο δεν τηρείται. Σε αυτή την περίπτωση, μόνο έπειτα από καταγγελίες πολιτών μπορεί να παρέμβει το ΣΔΟΕ και όχι ο δήμος. Σε κάποιους δήμους πάλι τα πράγματα έχουν κυριολεκτικά ξεφύγει, καθώς οι υψηλές τιμές στην παραλία σημαίνουν και περισσότερα χρήματα για τα ταμεία τους. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι με αυτά τα χρήματα μπορούν και πληρώνουν το προσωπικό που απαιτείται για την καθαριότητα της πλαζ, για τους ναυαγοσώστες κ.ά. Από τα έσοδα της κάθε παραλίας το 20% επιστρέφει στα κρατικά ταμεία, ενώ σε κάθε παραλία επιτρέπεται η τοποθέτηση εξοπλισμού μόνο στο 50% της συνολικής έκτασης. Αν η μία παραλία βρίσκεται δίπλα στην άλλη, ο δήμος οφείλει να ξεκαθαρίσει τα όρια και να επιβάλει απόσταση περίπου 100 μέτρων της μιας «επιχείρισης» από την άλλη. Οι πολίτες τυπικά έχουν το δικαίωμα να τοποθετήσουν την πετσέτα τους ή τη δική τους ομπρέλα όπου θέλουν.
Σοβαρό ρόλο στη διαμόρφωση της «αγοράς» παίζουν οι μεγάλες τουριστικές μονάδες, τα μεγάλα εστιατόρια και τα μπαρ.
Πηγή: Καθημερινή
Φρένο στις ξαπλώστρες στις παραλίες βάζει ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου
Οι εξορμήσεις στις παραλίες έχουν ήδη ξεκινήσει και η εκμετάλλευση του αιγιαλού από επιτήδειους επιχειρηματίες καλά κρατεί. Λαμβάνοντας υπόψη την απαράδεκτη κατάσταση, που επικρατεί τα τελευταία χρόνια σε πολλές παραλίες στη χώρα μας, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ιωάννης Τέντες ανακοίνωσε ότι θα ενεργήσει τα δέοντα προκειμένου να μην καταλαμβάνονται οι παραλίες από ξαπλώστρες, ομπρέλες, κανό και σκάφη αναψυχής, εμποδίζοντας την πρόσβαση στους λουόμενους. Σε δήλωσή του μάλιστα τόνισε ότι: Είναι γνωστή σε όλους η τάση να καταλαμβάνεται από τον εκμεταλλευτή εκ των προτέρων και μάλιστα εν πολλοίς με μόνιμες εγκαταστάσεις, ολόκληρος αιγιαλός με ομπρέλες, ξαπλώστρες, σκάφη κ.λπ., σε τρόπο ώστε να αποκλείεται εντελώς τμήμα του κοινού, που δεν επιθυμεί να κάνει χρήση των, επ’ ανταλλάγματι, υπηρεσιών του παραχωρησιούχου, από την χρήση του κοινόχρηστου αγαθού. Αυτές οι πρακτικές είναι ασφαλώς παράνομες.
Πηγή: zougla.gr