Το συντακτικό του κελαηδίσματος

                 


Τα πουλιά φαίνεται πως χρησιμοποιούν κανόνες γραμματικής και συντακτικού, όταν κελαηδούν, σύμφωνα με μια πρωτοποριακή ιαπωνική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Κεντάρο Άμπε του Τμήματος Μοριακής και Συστημικής Βιολογίας του πανεπιστημίου του Κιότο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό “Nature Neuroscience”, μελέτησαν τους σπίνους της Βεγγάζης και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι έχουν δικές τους μορφές συντακτικών κανόνων. «Τα ωδικά πουλιά έχουν μια αυθόρμητη ικανότητα να επεξεργάζονται συντακτικές δομές στα τραγούδια τους», σύμφωνα με τον Άμπε.


Μολονότι πολλά ζώα έχει διαπιστωθεί ότι μπορούν να ερμηνεύουν και να κατασκευάζουν «προτάσεις», οι σπίνοι φαίνεται πως έχουν επιπλέον μια μορφή γραμματικής στο τραγούδι τους. Οι ερευνητές έκαναν πειράματα για να διαπιστώσουν σε ποιο βαθμό τα συγκεκριμένα πουλιά είναι σε θέση να αντιληφθούν και να αντιδράσουν, όταν ακούνε τραγούδια άλλων σπίνων που είναι «ασύντακτα» και χωρίς γραμματική. Οι επιστήμονες σκοπίμως διασκεύασαν τραγουδιών σπίνων, ώστε να δημιουργήσουν αυτά τα «μπερδεμένα» και ανοίκεια στους σπίνους χαρακτηριστικά.


Μετά από αλλεπάλληλες ακροάσεις τροποποιημένων τραγουδιών, διαπιστώθηκε ότι όλοι σχεδόν οι σπίνοι αντιδρούσαν μόνο σε συγκεκριμένες διασκευές. «Αυτό δείχνει ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος κανόνας στη διαδοχή των συλλαβών στα τραγούδια τους, κοινός για όλα τα πουλιά», δήλωσε ο Άμπε.


Σε επόμενα πειράματα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι «κανόνες» δεν είναι έμφυτοι, αλλά τα πουλιά έπρεπε να τους μάθουν. Όσα είχαν απομονωθεί από τα υπόλοιπα, δεν αντιδρούσαν στα τραγούδια με τους συγκεκριμένους κανόνες και το έκαναν μόνο όταν είχαν βγει από την απομόνωση και είχαν πια ζήσει για δύο εβδομάδες μαζί με τα άλλα


Τέλος, οι ερευνητές εντόπισαν μια περιοχή στον εγκέφαλο των πουλιών που φαίνεται να είναι αντίστοιχη της «περιοχής του Μπροκά» στους ανθρώπους, η οποία ενεργοποιείται όταν ακούμε προτάσεις ασύντακτες και χωρίς γραμματική. Η διαπίστωση αυτή μπορεί να ρίξει νέο φως στην καταγωγή της ανθρώπινης γραμματικής, η οποία είναι πιθανό να έχει βαθιές εξελικτικές ρίζες, που χάνονται στο ζωικό βασίλειο.


Πηγές: ΑΠΕ