Νέες ελπιδοφόρες θεραπείες του Καρκίνου του Πνεύµονα αναµένεται να προκύψουν από την αξιοποίηση των αποτελεσµάτων της Μοριακής Έρευνας σε κλινικό επίπεδο. Την τελευταία διετία, έχουν αναπτυχθεί τρεις διαφορετικές στρατηγικές προσέγγισης και θεραπείας , µε πολύ ελπιδοφόρα αποτελέσµατα.

Θεραπεία Συντήρησης: Μετά την ολοκλήρωση της κλασσικής χηµειοθεραπείας, όσοι ασθενείς είχαν ικανοποιητικό έλεγχο της νόσου τους, µπορούν να συνεχίσουν να λαµβάνουν κάποιον βιολογικό παράγοντα. Με ελάχιστη τοξικότητα επιµηκύνουν το θετικό αποτέλεσµα της χηµειοθεραπείας και καθυστερούν την εµφάνιση κάποιας υποτροπής ή µιας νέας µετάστασης.

Στοχευµένες Θεραπείες: Πρόκειται για φάρµακα που στοχεύουν σε συγκεκριµένα βιολογικά µονοπάτια της καρκινογένεσης, σέβονται τα υγιή κύτταρα του οργανισµού και εποµένως εµφανίζουν λιγότερη τοξικότητα. Ορισµένα χρησιµοποιούνται ήδη και µάλιστα ως πρώτη επιλογή, µε αποτελέσµατα καλύτερα από την κλασική χηµειοθεραπεία, ενώ πολλά νέα µόρια βρίσκονται στα τελευταία στάδια των κλινικών µελετών και αναµένεται να προστεθούν στη θεραπευτική φαρέτρα των γιατρών, στην επόµενη διετία.

Εξατοµικευµένη Θεραπεία: Μια ιδανική προσέγγιση θα ήταν οι γιατροί να χορηγούν διαφορετική θεραπεία σε κάθε ασθενή, ανάλογα µε τα µοριακά χαρακτηριστικά του όγκου του. «Όσο φιλόδοξο κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο», σηµειώνει ο Αν. Καθηγητής Παθολογίας – Ογκολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Αθηνών, Διευθυντής της Ογκολογικής Μονάδας του Νοσοκοµείου «Η Σωτηρία» κ. Κωνσταντίνος Νικ. Συρίγος, «για ορισµένες, µικρές υπο-οµάδες ασθενών µε Καρκίνο του Πνεύµονα αυτό µοιάζει πολύ κοντινό. Όγκοι µε συγκεκριµένες µοριακές µεταλλάξεις φαίνεται να έχουν ιδιαίτερα καλή ανταπόκριση σε νεότερα φάρµακα, όπως το erlotinib, το gefitinib, το crizotinib, ενώ ελπιδοφόρα αποτελέσµατα σε µικρές κατηγορίες ασθενών φαίνεται να έχει το lapatinib, το imatinib κ.ά.».