Παλαιότερα ο Πειραιάς ήταν πολύ άγριος. Με τα καταγώγια, τα Καμπαρέ, τους οίκους ανοχής, τα καφενεία και τα χασισοποτεία, τους νταήδες, τους μάγκες, τους ρεμπέτες, τους αγαπητικούς, τους πορτοφολάδες και τους κλέφτες των λιμανιών.

Το 1832 Με τη δημιουργία του ελληνικού κράτους και την ανακήρυξη της Αθήνας σε πρωτεύουσα, το λιμάνι αναστήθηκε και εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας.

Για την εξυπηρέτηση των πλοίων και τον ανεφοδιασμό τους με νερό, το 1860 έσκαψαν πάνω στο ντόκο ένα πηγάδι και τοποθέτησαν μια τρόμπα με την οποία τροφοδοτούσαν στα πλοία νερό. Από αυτήν τη τρόμπα ονομάστηκε η περιοχή Τρούμπας. Ήταν η κακόφημη περιοχή του Πειραιά που παλιότερα την εποχή των Αμερικάνων γνώρισε μεγάλες δόξες εξ αιτίας της προστυχιάς και της ανομίας αφού ήταν γεμάτη καμπαρέ πουτάνες και χασικλήδες. Κάθε που Αμερικάνικο πλοίο του έκτου στόλου έπλεε στον Πειραιά, όλοι οι κάτοικοι και περίοικοι της Τρούμπας συσκέφτονταν πως να τα φάνε τους Αμερικάνους. Ήταν ένας παράνομος τόπος με δικούς του άγραφους κανόνες σε εποχές φτώχειας, όταν οι άνθρωποι δεν είχαν στον ήλιο μοίρα.

Πηγή: chlorakas–efimerida.com