Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, σήμερα ένας στους δέκα κατοίκους του πλανήτη μας έχει ηλικία 60 ετών και άνω. Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι μέχρι το 2050, η αναλογία θα γίνει «ένας στους πέντε», ενώ για το 2150 εκτιμάται ότι θα ανέρχεται σε «έναν στους τρεις».
Η αύξηση του αριθμού των ατόμων τρίτης ηλικίας σε παγκόσμιο επίπεδο, οδήγησε το 1990 τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. στην καθιέρωση της 1ης Οκτωβρίου ως Διεθνούς Ημέρας για την Τρίτη Ηλικία, προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν οι κυβερνήσεις και η κοινή γνώμη πάνω στις ανάγκες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ηλικιωμένα άτομα.
Το θέμα της φετινής Διεθνούς Ημέρας για την Τρίτη Ηλικία είναι «Μεγαλώνοντας στη Νέα Χιλιετία: Εστιάζοντας στη φτώχεια, τις ηλικιωμένες γυναίκες και την ανάπτυξη». Το παγκόσμιο ενδιαφέρον για φέτος επικεντρώνεται στις διαφορετικές βιολογικές, κοινωνικές και οικονομικές επιδράσεις της διαδικασίας της γήρανσης, έτσι όπως αυτή βιώνεται από τις γυναίκες, καθώς και στην ανάγκη υιοθέτησης εξειδικευμένων πολιτικών, νομοθετικών ρυθμίσεων και προγραμμάτων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες και η φτώχεια στην τρίτη ηλικία. Απώτερος στόχος της κινητοποίησης αυτής είναι η ενίσχυση της ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας των ηλικιωμένων, ώστε να αποθαρρύνεται η περιθωριοποίησή τους και να ενθαρρύνεται η ισότιμη συμμετοχή τους σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.
Τα τελευταία χρόνια με την πέρασμα της οικονομικής κρίσης, τα μεγαλύτερα θύματα που πλήττονται περισσότερο από τις συνέπειές της είναι οι ηλικιωμένοι που είναι ανήμποροι τώρα να αντιδράσουν και να αντισταθούν στην συνεχιζόμενη υποτίμηση της ποιότητας ζωής τους.
Η φετινή Διεθνής Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία, ας είναι αφορμή για την Πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς να ενισχύσουν τις δράσεις και τη μέριμνά τους, προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης μιας αξιοπρεπούς και αυτόνομης διαβίωσης για τους ηλικιωμένους, χωρίς αποκλεισμό και ανασφάλεια. Ζητήματα όπως η πρόνοια για οικονομική ενίσχυση και επαρκή ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ηλικιωμένων ατόμων, η δυνατότητα πρόσβασής τους σε επιμορφωτικά προγράμματα και άλλες δημιουργικές δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου μέσα από τη συμμετοχή σε συλλόγους, σωματεία, κλπ., η παραμονή τους σε ένα ασφαλές-κατά προτίμηση οικογενειακό-περιβάλλον για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, η επαφή και επικοινωνία τους με τις νεότερες γενιές, η εξασφάλιση της τήρησης των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και του σεβασμού εντός των οίκων ευγηρίας και των συναφών ιδρυμάτων, καθώς και η πρόνοια για τα άτομα που διαβιούν σε απομακρυσμένες από τα μεγάλα αστικά κέντρα περιοχές, θα πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα για κάθε κοινωνία που θέλει να χαρακτηρίζεται πολιτισμένη.
Αλλά και όλοι εμείς οι απλοί πολίτες θα πρέπει να λάβουμε αυτήν την Ημέρα ως αφορμή για προβληματισμό πάνω στη δική μας συμπεριφορά απέναντι στα άτομα της Τρίτης Ηλικίας, διότι, σε τελευταία ανάλυση, είναι η απλή και καθημερινή ανθρώπινη επαφή, όταν αυτή χαρακτηρίζεται από σεβασμό και αλληλεγγύη, που κάνει τη διαφορά.