Αυτή τη στιγμή μόνο το 17% των αστικών στερεών αποβλήτων οδηγούνται προς ανακύκλωση στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Eurostat, ενώ στην «πρωταθλήτρια Ευρώπης» Αυστρία ανακυκλώνεται ή κομποστοποιείται το 70%, στη Γερμανία το 66%, στην Ολλανδία το 60% και στο Βέλγιο το 58%
Αν και η βιομηχανία της ανακύκλωσης καταλαμβάνει πλέον την τρίτη θέση σε τζίρο σε παγκόσμια κλίμακα, παρουσιάζοντας εξαιρετικά αντανακλαστικά στην οικονομική κρίση, στην Ελλάδα «σέρνεται» στις τελευταίες θέσεις ως αποτέλεσμα της απουσίας κεντρικού σχεδιασμού.
Οι επενδύσεις στην ανακύκλωση θα μπορούσαν να αποτελέσουν βασικούς μοχλούς ανάπτυξης που θα έδιναν βαθιά ανάσα τόσο στην αγορά και στην ανεργία όσο και στο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία.
Στη χώρα μας δαπανώνται σήμερα τεράστια ποσά για εισαγωγή πρώτων υλών και ενέργειας που θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν από την ανακύκλωση.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στην Ε.Ε. το 2008 ο τζίρος του κλάδου της ανακύκλωσης ανήλθε σε 145 δισ. ευρώ, δηλαδη το 1% του ΑΕΠ με την απασχόληση να ξεπερνά τα 2 εκκατομύρια. Αυτή τη στιγμή καταγράφεται αύξηση των επενδύσεων στην ανακύκλωση κατά 10% – 20% τον χρόνο, ενώ έως το 2020 αναμένεται ότι ο τζίρος στην Ε.Ε. θα ανέλθει στα 187 δισεκατομμύρια ευρώ ανεβάζονται στα 2,4 εκατομμύρια τις θέσεις εργασίας.
Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή μόνο το 17% των αστικών στερεών αποβλήτων οδηγούνται προς ανακύκλωση, σύμφωνα με την Eurostat, ενώ στην «πρωταθλήτρια Ευρώπης» Αυστρία ανακυκλώνεται ή κομποστοποιείται το 70%, στη Γερμανία το 66%, στην Ολλανδία το 60% και στο Βέλγιο το 58%. Η χώρα μας μπορεί να «καμαρώνει» ότι ξεπερνά τη Βουλγαρία στην οποία δεν ανακυκλώνεται απολύτως τίποτα, τη Ρουμανία με 1% ανακύκλωση και τη Μάλτα, Λιθουανία, Τσεχία και Σλοβακία με ποσοστό ανακύκλωσης κάτω του 4%.
Στη χώρα μας λειτουργούν αυτή τη στιγμή 11 συλλογικά συστήματα ανακύκλωσης και ένα ατομικό που επεξεργάζονται ορυκτέλαια, πλαστικά, μέταλλα, γυάλινες συσκευασίας, χαρτί και χαρτόνι, μεταχειρισμένα ελαστικά αυτοκινήτων, απόβλητα λιπαντικών ελαίων, οικιακές μπαταρίες, μπαταρίες οχημάτων και βιομηχανίας, απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, φωτιστικά είδη και λαμπτήρες. Ατομικό σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης συσκευασιών εφαρμόζει μόνο μεγάλη εταιρεία που δραστηριοποιείται στον κλάδο των σουπερ μάρκετ.
Όμως, παρατηρείται τεράστιο χάσμα μεταξύ συστημάτων και τοπικής αυτοδιοίκησης, οι μπλε κάδοι αποτελούν το… ανέκδοτο της γειτονιάς, η ενημέρωση είναι ελάχιστη και δεν έχει διείσδυση στη μεγάλη μάζα των πολιτών που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ενώ το κερασάκι στη τούρτα είναι τα παράνομα κυκλώματα που είτε θάβουν ανεξέλεγκτα τα απόβλητα ή τα διακινούν προς καύσιμο σε βιομηχανίες ή στο εξωτερικό.
Σε δεκάδες δήμους της χώρας δεν λειτουργεί κάποιο οργανωμένο και εγκεκριμένο πρόγραμμα ανακύκλωσης. Το επικρατέστερο σύστημα είναι εκείνο των μπλε κάδων της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης για τα υλικά συσκευασιών στο οποίο όμως δεν συμμετέχουν οι 84 από τους 325 δήμους της χώρας. Στους δήμους που δεν συμμετέχουν συμπεριλαμβάνονται μεγάλες πόλεις, άλλα και ολόκληρες περιφερειακές ενότητες (πρώην νομοί) όπως η Καβάλα, η Αρκαδία, η Ξάνθη και η Δράμα και η Χίος. Στη τουριστική Ρόδο μάλιστα των σχεδόν 100.000 μόνιμων κατοίκων όπου παράγονται ετησίως 120.000 τόνοι απορριμμάτων το μόνο σύστημα που λειτουργεί είναι… εθελοντικό!