Δουλεύοντας από… τα κινητά λόγω κρίσης

«Τα χρήματα που βγάζω αρκούν ίσα ίσα για να συντηρώ την οικογένειά μου· μπορείς να με αποκαλέσεις φοροφυγά, μπορείς να με αποκαλέσεις απατεώνα, αλλά -όταν τίθεται το δίλημμα της επιλογής- προτιμώ να ταΐζω και να ντύνω τα παιδιά μου από το να πληρώνω το ΤΕΒΕ και την εφορία».

Ο Βασίλης είναι ηλεκτρολόγος, για 16 χρόνια διατηρούσε το κατάστημά του σε μια αθηναϊκή συνοικία. Eνα μικρό ισόγειο μαγαζί που πουλάει πρίζες, λάμπες πάσης φύσεως και πιο εξειδικευμένα σύνεργα που χρειάζονται για τον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό σπιτιών και επιχειρήσεων. Κυρίως όμως αποτελεί την έδρα του Βασίλη, στην οποία τον βρίσκουν οι πελάτες. Για την ακρίβεια, αποτελούσε την έδρα του, καθώς η επιχείρηση έχει κλείσει, το κατάστημα έχει βάλει λουκέτο και η αποθήκη με τα υλικά έχει μεταφερθεί στο σπίτι του.

Ο έμπειρος ηλεκτρολόγος έχει κλείσει τα βιβλία του στην εφορία και επίσημα η επιχείρησή του έπαψε να υφίσταται. Ο ίδιος ωστόσο εξακολουθεί να εργάζεται «μαύρα», με την πελατεία που απέκτησε όλα τα χρόνια της δουλειάς του. Η «έδρα» του είναι πλέον το κινητό του τηλέφωνο και το αυτοκίνητό του. «Το ΤΕΒΕ μου ήταν 1.000 ευρώ το δίμηνο. Συν το ενοίκιο και τα άλλα έξοδα του καταστήματος και εφορία. Κάποια στιγμή έφτασα στο σημείο να βγάζω 600 ευρώ τον μήνα από τη δουλειά μου, έναν χρόνο δεν πλήρωνα ΤΕΒΕ γιατί δεν έβγαινα οικονομικά, ελπίζοντας ωστόσο ότι η κρίση θα περάσει και θα ανακάμψω. Οταν πλέον η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, αναγκάστηκα να κλείσω την επιχείρησή μου γιατί τα χρήματα δεν μου αρκούσαν ούτε για τις βασικές μου ανάγκες», περιγράφει ο ηλεκτρολόγος.

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει, ενημέρωσε τους πελάτες του ότι πλέον δουλεύει «από το τηλέφωνο». «Οι μεγάλοι πελάτες, δηλαδή οι κατασκευαστικές, έχουν και αυτές σταματήσει τις εργασίες τους λόγω κρίσης. Τους είπα ότι αν προκύψει κάποια μεγάλη δουλειά, θα ξανανοίξω τα χαρτιά μου. Μέχρι τότε δεν κόβω αποδείξεις. Οταν ένας πελάτης χρειάζεται απόδειξη, παίρνω από κάποιον συνάδελφο πληρώνοντάς του τον αντίστοιχο ΦΠΑ και τους φόρους· μια διαδικασία που δεν με συμφέρει οικονομικά, αλλά την κάνω για να μη χάσω τους πελάτες», τονίζει.

Μιλώντας στην «Κ» και άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες παραδέχθηκαν ότι έχουν καταφύγει στην ίδια «λύση» προκειμένου να γλιτώσουν τα χρήματα που οφείλουν να καταβάλουν. «Πηγαίνω από σπίτι σε σπίτι. Βρίσκω πελάτες κυρίως μέσω γνωστών και από στόμα σε στόμα. Τα λεφτά που ζητάω είναι περίπου τα μισά απ’ όσα θα πλήρωνε κάποιος σε ένα κουρείο. Βγάζω λίγα, αλλά ξέρω ότι θα μου μείνουν», λέει η Μαρίνα, νεαρή κομμώτρια. Τι θα γίνει όμως στην περίπτωση που αρρωστήσει και χρειαστεί περίθαλψη, τι θα γίνει με το συνταξιοδοτικό, τη ρωτάμε. «Δεν είμαι σε θέση να σκεφτώ κάτι τέτοιο από τη στιγμή που τα χρήματα μου φτάνουν ίσα ίσα για να ζήσω», απαντά δίχως δεύτερη σκέψη.

Ο συγκεκριμένος τρόπος δουλειάς, αν και σύμφωνα με εκτιμήσεις του Εμπορικού Επιμελητηρίου δεν έχει επεκταθεί σε μεγάλο ποσοστό των επαγγελματιών, κερδίζει συνεχώς έδαφος, καθώς οι λειτουργικές ανάγκες γίνονται όλο και πιο δυσβάσταχτες για τις μικρές επιχειρήσεις.

«Οχι μόνο για τις μικρές επιχειρήσεις, αλλά και για τις μεσαίες και τις μεγάλες. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να λειτουργήσει σήμερα μια επιχείρηση με τις φορολογικές επιβαρύνσεις που υπάρχουν», παραδέχεται ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος.

Ο ίδιος θεωρεί αναγκαία την πάταξη της φοροδιαφυγής σε συνδυασμό ωστόσο με «ένα ορθολογικό σύστημα φορολόγησης με χαμηλούς συντελεστές». Εκτιμήσεις της ΓΣΕΒΕΕ κάνουν λόγο για περίπου 170.000 επιχειρήσεις που ενδεχομένως να βάλουν λουκέτο το 2013.

Παράλληλα, στοιχεία του ΣΕΠΕ αναφέρουν ότι το πρώτο εξάμηνο του 2013 η αδήλωτη εργασία έφτασε στο 38,4%. Τα στοιχεία κάθε άλλο παρά ευοίωνα είναι.

Πηγή: kathimerini.gr