Από το βιβλίο του Ιάκωβου Ρ. Ραγκαβή «ΤΑ  ΕΛΛΗΝΙΚΑ» -τόμος δεύτερος-, ο οποίος περιλαμβάνει τα της Πελοποννήσου, παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα που αναφέρεται στην Κυνουρία:

ΚΥΝΟΥΡΙΑ

Κυνουρία επαρχία μικρά οριζομένη κατ’ ανατολάς υπό της θαλάσσης του Αργολικού κόλπου, κατ’ άρκτον υπό της Αργολίδος, κατά δυσμάς υπό της Αρκαδίας, κατά δε το νοτ-ανατολικόν και το νοτ-δυτικόν υπό της Λακωνίας, οι Κυνουριείς, ως ελέγετο, ήσαν Αργείοι το ανέκαθεν, και οικιστής αυτών εγένετο Κύνουρος (γιός του Περσέα) ο Περσέως. Βασιλεύοντος εν Σπάρτη Εχέστρατου του Άγιδος, οι Λακεδαιμόνιοι κατηγορούντες τους Κυνουριείς, ότι λησταί εκ της Κυνουρικής εκακούργουν την Αργολίδα και ότι οι Κυνουριείς αυτοί, αν και συγγενείς των Αργείων, εποίουν καταδρομάς εκ του φανερού κατά της Αργολικής γης, εξέβαλον της χώρας τους εν ηλικία Κυνουριείς και κατέσχον τον τόπον, μετά παρέλευσιν δε ου πολλών ετών, βασιλεύοντος του Λαβώτου ή, κατά τον Ηρόδοτον, Λεωβότου του Εχεστράτου, οι Λακεδαιμόνιοι εκήρυξαν τότε πρώτον πόλεμον κατά των Αργείων, επί προφάσει ότι κατασχόντων αυτών την Κυνουρικήν, οι Αργείοι απέτεμνον αυτήν και ενταυτώ εκίνουν εις απόστασιν τους υπηκόους αυτών περιοίκους. Ο Ηρόδοτος λέγει τους Κυνουριείς αυτόχθονας και ενταυτώ Ίωνας, ώστε φαίνεται πιθανόν ότι οι Κυνουριείς ήσαν κλάδος της αποικίας των Ιώνων των κατασχόντων την Αιγιάλειαν, την ύστερον ονομασθείσαν Αχαΐαν, κατά τους ιστορικούς αιώνας εγνωρίζοντο ούτοι αεί ως Ίωνες, και αν και η διάλεκτος και ο χαρακτήρ των Αργείων των κατοικούντων τας πεδιάδας διεφθάρησαν εκ της επιμιξίας αυτών μετά των Πελασγών, των Δαναΐδων και τέλος των Αχαιών, οι Κυνουριείς διετήρησαν ταύτα αμφότερα καθαρά και αδιάφθορα. Ώκουν δε τα όρη τα διαχωρίζοντα την Αργολίδα από της Αρκαδίας και εξετείνοντο επί πολύ. Ο Στράβων λέγει ότι το όρος της Αρκαδίας…συνέχεια