Μωρά που γεννιούνται μετά το θάνατο των γονιών τους – Ιατρικό «θαύμα» ή ηθικό δίλημμα

Ένα μωρό γεννήθηκε στην Κίνα από παρένθετη μητέρα τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο των γονέων του σε τροχαίο. To ζευγάρι, το οποίο σκοτώθηκε το 2013, είχε καταψύξει πολλά έμβρυα ελπίζοντας να αποκτήσει παιδί με εξωσωματική γονιμοποίηση. Μετά το δυστύχημα, οι γονείς του ζευγαριού έδωσαν δικαστική μάχη για να τους επιτραπεί να χρησιμοποιήσουν τα κατεψυγμένα έμβρυα. Το μωρό, ένα αγοράκι, γεννήθηκε τον Δεκέμβριο από μια παρένθετη μητέρα από το Λάος και η υπόθεση ήρθε στη δημοσιότητα αυτή την εβδομάδα.

Πρόκειται για μια υπόθεση χωρίς προηγούμενο γι' αυτό και οι γονείς του ζευγαριού χρειάστηκε να δώσουν σκληρό δικαστικό αγώνα για να εξασφαλίσουν το δικαίωμα να καταφύγουν σε παρένθετη μητέρα.

Μια 26χρονη Αμερικανίδα στο Τενεσί γέννησε τον περασμένο Νοέμβριο ένα κοριτσάκι χρησιμοποιώντας, ή μάλλον υιοθετώντας ένα έμβρυο που καταψύχθηκε ένα χρόνο μετά τη γέννησή της, όπως ανακοίνωσε η οργάνωση National Embryo Donation Centre. Η Έμα Ρεν Γκίμπσον γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2017 από ένα έμβρυο που είχε καταψυχθεί στις 14 Οκτωβρίου του 1992 και θα γραφτεί στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες καθώς είναι το πρώτο κατεψυγμένο έμβρυο που παρέμεινε στην κρυοσυντήρηση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα όμως κατάφερε να οδηγήσει σε μια επιτυχή γέννα.  Όταν η μητέρα του μωρού ενημερώθηκε για την ηλικία του εμβρύου δήλωσε:«Είναι μόλις 25; Αυτό το έμβρυο θα μπορούσε να είναι η καλύτερή μου φίλη».

«Παγωμένα» πλεονεκτήματα και ηθικά διλήμματα

Γεγονός είναι ότι η τάση της χρήσης κατεψυγμένων εμβρύων αυξάνεται παγκοσμίως. Ενδεικτικά, ο αριθμός των μωρών εξωσωματικής γονιμοποίησης που γεννήθηκαν στην Αυστραλία από κατεψυγμένα έμβρυα υπερβαίνει τώρα τον αριθμό που γεννήθηκε από φρέσκα έμβρυα. Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από την Εθνική Μονάδα Περιφερειακής Επιδημιολογίας και Στατιστικής του UNSW δείχνει ότι οι γεννήσεις που προέρχονται από κατεψυγμένα έμβρυα αυξήθηκαν κατά 64% από το 2011.

Οι έρευνες δείχνουν ότι τα κατεψυγμένα έμβρυα αποτελούν μια πιο ασφαλή λύση τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί, ειδικά στην περίπτωση του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών, όπου τα κατεψυγμένα έμβρυα προσφέρουν αυξημένη πιθανότητα η γυναίκα να κάνει παιδί. Το κόστος βέβαια της εξωσωματικής με τα κατεψυγμένα έμβρυα είναι περίπου 30% μεγαλύτερο σε σχέση με τα φρέσκα.

Το θέμα όμως έχει και παρακάτω… Μια απόφαση ορόσημο στο Ισραήλ έχει επιτρέψει να μπορούν να γεννιούνται μωρά από κατεψυγμένα έμβρυα ή από σπέρμα που συλλέχθηκε από άνθρωπο που μετά – και πριν γεννηθεί το μωρό – πέθανε. Όμως, καθώς ο αριθμός αυτών των παιδιών μεγαλώνει, προκαλεί ακανθώδη ερωτήματα. Είναι ηθικό να γεννηθεί ένα παιδί που θα είναι εξαρχής ορφανό;

Στο ρεπορτάζ του Spiegel περιγράφονται ενδεικτικά αλλά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Όταν ο Μπαρούχ, ένας Ισραηλινός στρατιώτης πέθανε σε νοσοκομείο της Χάιφα, ήταν 25 ετών, μοναχός και άτεκνος. Το πρόβλημα της υγείας του είχε ξεκινήσει με μια αιμορραγική πληγή στο στόμα του, και ένα μήνα αργότερα διαγνώστηκε με καρκίνο. Για δύο χρόνια υποβλήθηκε σε θεραπεία. Πριν πεθάνει και όταν ο Μπαρούχ μπορούσε ακόμη να μιλήσει, είπε στους γονείς του, Τζούλια και Βλαντιμίρ: «Θέλω να έχετε ένα εγγόνι, από μένα».

Επτά χρόνια μετά το θάνατό του, την 1η Δεκεμβρίου 2015, η κόρη του γεννήθηκε στο νοσοκομείο της Soroka στη Beersheba, μια πόλη στο νότιο Ισραήλ. Είχε τα ίδια μπλε μάτια με τον πατέρα της. Η γιαγιά της, η Τζούλια, φώναξε όταν την είδε, «το μωρό του γιου μου». «Αν μιλάμε για ζωή μετά το θάνατο, είναι και αυτό», λέει.

Η κόρη του Μπαρούχ δεν είναι το πρώτο παιδί ενός νεκρού άνδρα που γεννήθηκε στο Ισραήλ. Υπάρχουν περίπου 50 μέχρι σήμερα, όλα από κατεψυγμένα έμβρυα. Είναι απόγονοι στρατιωτών, θύματα ατυχημάτων ή αρρώστιας. Οφείλουν τη ζωή τους στις επιθυμίες των πεθαμένων ανθρώπων, αλλά κυρίως στο γεγονός ότι οι σύζυγοι ή οι γονείς των αποθανόντων ανδρών αγωνίστηκαν για να συνεχίζουν να «υπάρχουν». Η πρώτη περίπτωση συνέβη το 2002, όταν ένας Ισραηλινός στρατιώτης σκοτώθηκε στη Λωρίδα της Γάζας. Η μητέρα του αποφάσισε να ληφθεί σπέρμα από το νεκρό γιο της μέσα σε 72 ώρες και καταψύχθηκε για οκτώ χρόνια. Οι γονείς τελικά έλαβαν άδεια να χρησιμοποιήσουν το σπέρμα και τώρα ζει το παιδί του.

«Βιολογική διαθήκη»

Σήμερα υπάρχει ένα μέσο για την απλούστευση των δικαστικών διαδικασιών. Ονομάζεται «βιολογική διαθήκη», και επιτρέπει στον κάθε πολίτη να εκφράσει προκαταβολικά τη βούλησή του για τη χρησιμοποίηση του κατεψυγμένου σπέρματός του μεταθανάτια με σκοπό τη δημιουργία απογόνων. Ο Μπαρούχ Πόζνιανσκι ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που δημιούργησε μια τέτοια διαθήκη, αποδίδοντας το γενετικό του υλικό στους γονείς του, τους οποίους εξουσιοδότησε να βρουν μια μητέρα για το παιδί του.

Έκτοτε, περίπου 5.000 νέοι Ισραηλινοί, συμπεριλαμβανομένων πολλών στρατιωτών σε μονάδες ειδικών δυνάμεων, έχουν γράψει μια βιολογική διαθήκη. Αλλά είναι σωστό να συλλαμβάνονται παιδιά νεκρών ή μήπως πρόκειται για μια νέα, επικίνδυνη εκτροπή της αναπαραγωγικής ιατρικής; Μήπως αυτό βοηθά πραγματικά μόνο τους πληγέντες και τις οικογένειες που πενθούν; Και είναι νόμιμο να γεννηθεί ένα παιδί που θα είναι έστω ως προς τον πατέρα ορφανό από τη γέννηση;

Η δικηγόρος Irit Rosenblum έδωσε μάχη με το ισραηλινό κράτος για τη δυνατότητα αυτή. Ίδρυσε μια οργάνωση που ονομάζεται «Νέα Οικογένεια» η οποία αγωνίζεται για τα δικαιώματα των μονογονεϊκών, για τις λεσβίες και τους ομοφυλόφιλους, για μια μορφή πολιτικού γάμου μεταξύ Εβραίων και μη Εβραίων, ενώ με βάση τη σύγχρονη αναπαραγωγική τεχνολογία υποστηρίζει ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει δικαίωμα σε απόγονο και ότι κανείς δεν μπορεί να στερήσει οποιονδήποτε άλλον από την ελευθερία αυτή.

Στο Ισραήλ, μια χώρα που εξακολουθεί να αισθάνεται ότι απειλείται ως προς την ύπαρξή της, το να κάνεις παιδιά θεωρείται ως ένα είδος πολιτικού καθήκοντος. Είναι ένα έθνος όπου οι άνθρωποι αισθάνονται πιο κοντά στον θάνατο απ 'ότι στην Ευρώπη και όπου οι απόγονοι θεωρούνται επίσης σημαντικότεροι. Γι΄ αυτό κι έχει το υψηλότερο ποσοστό γεννήσεων στις βιομηχανικές χώρες του κόσμου. Ακόμη και οι ομοφυλόφιλοι ενθαρρύνονται να κάνουν παιδιά.

Η Rosenblum μάλιστα συνεχίζει να αγωνίζεται για την ιδέα της «αθανασίας» και κάλεσε το στρατό να δημιουργήσει μια τράπεζα σπέρματος, ενώ υπενθυμίζοντας την υπόθεση του στρατιώτη που πυροβολήθηκε στη Γάζα, του οποίου το σπέρμα συλλέχθηκε μετά θάνατον, συχνά έρχεται σε επαφή με γονείς που χάνουν τους γιους τους.

«Με κατηγορούν ότι περνάω μια γραμμή και λένε ότι πρέπει να δεχτώ το πεπερασμένο της ζωής. Αλλά το βλέπω διαφορετικά, δεν πρέπει να περιορίζουμε τη φαντασία και τη δημιουργικότητά μας. Η ελευθερία της συνέχισης της ύπαρξης είναι μια ηθική και υπαρξιακή επιταγή, όπως λέει, όπως και η δυνατότητα να δημιουργηθεί ζωή μετά το θάνατο» λέει.

Αναφέρεται σε μια γνωστή υπόθεση στην Ταϊλάνδη, όπου ένα ζευγάρι από την Αυστραλία απέκτησε δίδυμα μέσω μιας φτωχής παρένθετης μητέρας. Το κορίτσι ήταν υγιές, αλλά το αγόρι είχε σύνδρομο Down. Το αγόρι έμεινε πίσω στην φτωχή Ταϊλάνδη. «Βλέπετε, δεν δημιουργώ τη ζούγκλα», λέει η Rosenblum. «Η ζούγκλα είναι εκεί έξω».

«Λατρεύουμε όλους αυτούς τους ηλίθιους, όπως τον Ναπολέων», λέει, «άνθρωποι που έσπειραν τον θάνατο, αντί να επαινούμε όσους έδωσαν ζωή. Περίπου 7 εκατομμύρια μωρά παγκοσμίως γεννήθηκαν μέσω της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Γιατί δεν λατρεύουμε τον εφευρέτη της εξωσωματικής γονιμοποίησης;».

«Θέλετε να παίξετε τον Θεό; Αποφασίστε εάν επιτρέπεται σε ένα παιδί να ζήσει;» ρώτησε η μητέρα του Μπαρούχ Πόζνιανσκι τον κοινωνικό λειτουργό, όταν διεκδικούσε την άδεια.

Πηγή: tvxs.gr