(Φωτ. αρχαιολογικό εύρημα της Έπαυλης του Ηρώδη Αττικού, στη περιοχή της Μονής Λουκούς)
· ΦΕΚ 3/10-1-1834: Δγμα της 27ης Δεκεμβρίου 1833 «Νόμος Περί συστάσεως των Δήμων». Πρόκειται για το περίφημο διάταγμα των Βαυαρών (Αντιβασιλεία) με βάση το οποίο οργανώθηκαν και λειτουργούσαν οι Δήμοι στην Ελλάδα μέχρι την μεταρρύθμιση του 1912 (επί Βενιζέλου).
· ΦΕΚ 4/23-1-1834: Δγμα της 4ης Ιανουαρίου 1834 «Περί οργανισμού των Λιμενίων Αρχών». Πρόκειται για το πρώτο διάταγμα οργάνωσης και λειτουργίας των λιμενικών αρχών στο νέο κράτος (περίοδος Αντιβασιλείας). Παρατηρούμε ότι στο άρθρο 1 ορίζεται πως «Όλα τα παράλια του Βασιλείου διαιρούνται εις πέντε τμήματα. Το πρώτον, έχον πρωτεύοντα τον λιμένα Ύδρας, συμπεριλαμβάνει τους λιμένας του Αργολικού κόλπου και των μεσημβριανατολικών παραλίων της Πελοποννήσου με μέχρι του ακρωτηρίου Μαλέα και τους του Λακωνικού κόλπου μέχρι ακρωτηρίου Ταινάρου, τέλος τας νήσους Τιπάρηνον (Πέτσαν), Καλαυρίαν (Πόρον), Αίγιναν και Πιτυόνησον (Αγκίστριον), και όλον τον Σαρωνικόν κόλπον μέχρι του ακρωτηρίου Σουνίου. Το δεύτερον……..». Συνεπώς ο λιμένας του Άστρους υπάγεται στο άνω πρώτο τμήμα (από πλευράς οργανώσεως λιμενικών αρχών).
· ΦΕΚ 10/27-2-1834: Δγμα της 9ης Φεβρουαρίου 1834 «Περί διαιρέσεως των λιμένων του Βασιλείου, και περί προσδιορισμού της περιφέρειας εκάστου». Με βάση τα αναφερόμενα στο διάταγμα αυτό ο (επικεφαλής) Λιμενάρχης του τμήματος διορίζεται στην Ύδρα, και Υπολιμενάρχες του πρώτου τμήματος διορίζονται α΄) «Εν Πειραιεί, με την εφορείαν της από του ακρωτηρίου Σουνίου μέχρι Βουκεφάλου παραλίας, συμπεριλαμβανομένης της Σαλαμίνος», β΄) Εν Καλαυρία (Πόρω), με την εφορείαν της από του ακρωτηρίου Μεθάνων έως Σκυλλαίου παραλίας, γ΄) Εν Τιπαρήνω (Πέτσαις), με την εφορείαν της από Βουπόρθμου (Καβοδοκό) έως Κοράκης παραλίας, δ΄) Εν Ναυπλίω, με την εφορείαν του Αργολικού κόλπου από Κοράκης έως του ακρωτηρίου Μαλέα, ε΄) Εν Γυθείω (Μαραθωνησίω), με την εφορείαν της από Ταινάρου έως Μαλέα παραλίας, εμπεριλαμβανομένης της νήσου Ονουγνάθου (Ελαφονήσι)». Συνεπώς το Άστρος εντάσσεται από πλευράς λιμενικών αρχών διοικητικά στο Ναύπλιο.
· ΦΕΚ 11/3-3-1834: «Νόμος περί δημοτικών σχολείων». Αφορά στην οργάνωση και λειτουργία των δημοτικών σχολείων του νεοσύστατου κράτους.
· ΦΕΚ 15/23-4-1834: Δγμα της 25ης Φεβρουαρίου 1834 «Περί γυναικείων μοναστηριών». Με τις διατάξεις του εν λόγω διατάγματος ορίζονται μεταξύ άλλων ότι (κατά το άρθρο 1) «Εις το μέλλον θέλουν υφίστασθαι τρία μόνον γυναικεία μοναστήρια, έν κατά τας νήσους, εν κατά την Πελοπόννησον και εν κατά την Στερεάν Ελλάδα. Όλα τα λοιπά μέχρι τούδε υπάρχοντα καταργούνται. Αν τα τρία ταύτα μοναστήρια δεν αρκούν δια τον αριθμό των μοναζουσών, επιφυλαττόμεθα το δικαίωμα μα διατηρήσωμεν και τέταρτον μοναστήριο, αλλά προσωρινώς μόνον». Επίσης με τις διατάξεις του άρθρου 4
του εν λόγω διατάγματος ορίζεται ότι «Αι μη υπερβαίνουσαι τα 40 έτη της ηλικίας των μοναχαί θέλουν προσκληθή παρά του κατά τόπον Επισκόπου να παραιτήσωσι την μοναστικήν ζωήν, και να επανέλθωσιν εις τον κόσμον. Τον Επίσκοπον θέλει επιφορτίσει η σύνοδος να κοινοποιήσει προς αυτάς εν ονόματί της, ότι δύνανται να πράξωσι τούτο ακατακρίτως. Αλλ’ αν τις αυτών, ούσα ομολογουμένως αμέμπτου διαγωγής, έχη κλίσιν ιδιαιτέραν προς τον μοναστικόν βίον, θέλει λαμβάνει παρά του Επισκόπου την άδειαν να μεταβαίνει εις έν των διατηρούμενων μοναστηρίων». Στο ίδιο ως άνω ΦΕΚ καταχωρήθηκε αμέσως επόμενο το Δγμα της 16ης Μαρτίου 1834 «Περί των διατηρούμενων γυναικείων μοναστηρίων». Με το διάταγμα αυτό ορίζεται ρητά ότι «Διατηρούνται τα κατά το άρθρ. 2 του από 25 Φεβρουαρίου (9 Μαρτίου) Διατάγματος παρά της Ιεράς Συνόδου προτεθέντα γυναικεία μοναστήρια, δηλαδή: 1. Εν Πελοπονήσσω, το κατά την Επαρχίαν Κυνουρίας μοναστήριον της Μεταμορφώσεως, επονομαζόμενον της Λουκούς, 2. Κατά την Στερεάν Ελλάδα, το εν Αττική μοναστήριον της Καισαριανής, 3. Κατά τας νήσους, το εν Θήρα γυναικείον μοναστήριον του αγίου Νικολάου».
· ΦΕΚ 21/8-6-1834: Δηλοποίηση «Περί της μεταξύ Ελλάδος, Τριεστίου, Μασσαλίας, Λιβόρνου, Σμύρνης και Αλεξανδρείας ταχυπλοϊας» (Περί της Κυβερνήσεως και του Κυρίου Φεράλδη γενομένης νέας συνθήκης δια την ταχυπλοϊαν»). Ολόκληρο το ΦΕΚ έχει αφιερωθεί στο θέμα της ταχυπλοϊας και κατ’ ουσίαν προσδιορίζεται η δια θαλάσσης επικοινωνία (μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων) με τα προαναφερθέντα μέρη.
· ΦΕΚ 23/27-6-1834: Δηλοποίηση «Περί των ειδικών Ταμείων». Πρόκειται για τον ανακοινωθέντα επίσημο κατάλογο της «ΕΠΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ», με τον οποίο κάνει γνωστό ότι «…ειδικά ταμεία καθ’ όλα τα μέρη της Επικράτειας υπάρχουσι προς το παρόν τα εξής:…….Νομός Αρκαδίας, Κυνουρία, Άστρος Επιστάτης Τελωνείου Κωνστ. Μιχαλόπουλος, Άγιος Ανδρέας Υποεπιστάτης Τελωνείου Γεώργ. Σουβατζόγλου, Λενίδι Επιστάτης Τελωνείου Ιωάν. Πετρόπουλος, αποθηκάριος αλάτων Κωνστ. Φρατζώτζης».
· ΦΕΚ 28/10-8-1834: Διάταγμα της 9ης Αυγούστου 1834 «Περί των κατά την Αρκαδίαν και Μεσσηνίαν εκραγεισών ταραχών».
«Με θλίψην μεγίστην εμάθομεν, ότι εις την Καρύταιναν επαρχίαν του Νομού Αρκαδίας εξερράγησαν εκ μέρους τινών κακόβουλων στασιαστικά και εξυβριστικά της ισχύος των Νόμων κινήματα, ότι ύψωσαν ούτοι την σημαίαν της αποστασίας, και ότι πολλαί χώραι εις τον Νομόν Μεσσηνίας ηκολούθησαν το ολέθριον τούτο παράδειγμα. Άμα ήλθε εις Ημάς η απαίσιος αύτη αγγελία, ελάβομεν πάραυτα τα εις τοιαύτην περίστασιν απαιτούμενα μέτρα προς αποκατάστασιν του κύρους των Νόμων, και ευρισκόμεθα ήδη εις θέσιν, αφ’ ού ηκούσαμε την γνώνμην του Υπουργικού Μας Συμβουλίου, να διατάξωμεν περαιτέρω τα εφεξής προς επίτευξιν του σκοπούμενου, υπ’ όψιν έχοντες τον από 5 (7) Σεπτεμβρίου 1833 Νόμον….»
· ΦΕΚ 42/25-12-1834: Δγμα της 2 Δεκεμβρίου 1834 «Περί διαλύσεως των γυναικείων μοναστηρίων Λουκούς και Καισαριανής». Η διάλυση διατάχθηκε διότι κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο Α΄ τα 2 μοναστήρια (Λουκούς & Καισαριανής) διότι δεν συγκέντρωναν τον απαιτούμενο αριθμό των μοναζουσών, κατά το άρθρο 3 του από 25 Φεβρουαρίου διατάγματος. Μάλιστα με το άρθρο Γ΄ του εν λόγω διατάγματος προβλέφθηκε ότι «Περί των κτημάτων του μοναστηρίου της Λουκούς θέλει γένη ότι και περί των κτημάτων όλων των άλλων διαλυθέντων μοναστηρίων.». Στο ίδιο ΦΕΚ πληροφορούμαστε σε σχετική ανακοίνωση ότι «…δι’ υψηλού Βασ. Διατάγματος των 20 Νοεμβρίου (1 Νοεμβρίου) 1834 διωρίσθησαν βοηθοί οι ακόλουθοι:…………. Εις τον Νομόν Αρκαδίας Οι Κύριοι Γ.Α. Αντωνόπουλος βοηθός επάρχου Γορτύνης, Αλεξανδρίδης βοηθός επάρχου Μεγαλουπόλεως, Α. Σωφρόνιος βοηθός επάρχου Κυνουρίας…».
Τέλος σε ανακοίνωση που περιλαμβάνεται στο ίδιο ΦΕΚ στην σελ. 300 πληροφορούμαστε επί λέξει τα ακόλουθα: «Ο πρώην ηγούμενος Λουκούς Κ. Κωνσταν. Κοράλλης, επρόσφερε κατά το 1831 εις το εν Αιγίνη Εθνικόν Μουσείον τα εξής: Εν μάρμαρον έχον ανάγλυφον άνδρα ιστάμενον ολόγυμνον έμπροσθεν ενός ίππου, και επί τη δεξιά αυτού χειρί έναν όφιν περιτειλιγμένον επί τινός δένδρου, και έτερον σώμα προπσφέρον αυτώ περικεφαλαίαν, σώον και έντεχνον. Μίαν γυναίκαν εκ των Καρυάτιδων εις τέσσερα τμήματα άνευ χειρών. Ετέρα γυναίκα άνευ κεφαλής και χειρών. Μία σφίγγα άνευ κεφαλής. Μίαν πλάκα έχουσαν καθημένας τρείς γυναίκας με επιγραφάς ¨Τελετή, Ευθήνια, επίκτησις¨. Έτερον πλακός τεμάχιον έχον δέκα οκτώ σώματα. Ετερον τεμάχιον έχον σώμα σατύρου».
Πηγή: Φύλλα Εφημερίδας της Κυβέρνησης