Όσκαρ Ουάϊλντ, 16 Οκτωβρίου 1854 – 30 Νοεμβρίου 1900, Ιρλανδός μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, από τις πλέον ιδιαίτερες λογοτεχνικές φυσιογνωμίες του 19ου αιώνα καταχωρισμένος στους επηρεασμένους από το ρεύμα του αισθητισμού δημιουργούς.

Σταθμοί και χαρακτηριστικά δείγματα της σαρκαστικής, αυτοσαρκαστικής αλλά και βαθιά ευαίσθητης και σκληρής πένας του θεωρούνται το μυθιστόρημα “Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι” και το υπό μορφή επιστολής “Εκ βαθέων” (“De Profundis”).

Και τα δυο έργα συνδέθηκαν άμεσα με την αποκάλυψη της προσωπικότητας του συγγραφέα και την αποδιδόμενη σε αυτόν “κατηγορία” (στην τότε Βικτωριανή Βρετανία ήταν ποινικό αδίκημα) της ομοφυλοφιλίας.

Το μεν πρώτο έργο θεωρήθηκε αυτοβιογραφικό και με αφορμή τον παραλληλισμό του ήρωα με τον συγγραφέα ενισχύθηκε η κατηγορία με βάση την οποία δικάστηκε, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε.

Το δε δεύτερο δεν ήταν παρά μια αντεπίθεση του συγγραφέα προς του κατηγόρους του μέσα από την φυλακή με τη μορφή γράμματος προς τον Άλφρεντ Ντάγκλας, που δημοσιεύτηκε εν μέρει μετά το θάνατό του.

Ο Ουάιλντ υπήρξε δεξιοτέχνης του λόγου, γεγονός που φάνηκε και επιβραβεύτηκε κατ΄ επανάληψη από τη φοιτητική του ακόμη ζωή, οπότε σάρωνε όλες τις πρωτιές σε διαγωνισμούς ποίησης (η “Ραβένα” τιμήθηκε από την Οξφόρδη).

Η αποτυχημένη σχέση του με την Φλόρενς Μπάλκαμ τον έδιωξε από το Δουβλίνο, τον έφερε στο Λονδίνο να εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή (“Poems”) και στην Αμερική να δίνει διαλέξεις (140 αντί των 50 αρχικά προγραμματισμένων) για τον βρετανικό αισθητισμό.

Επέστρεψε στο Λονδίνο, νυμφεύτηκε την εύπορη Ιρλανδή Κόνστανς Λόιντ, απέκτησε μαζί της δυο γιους, εργάστηκε σε εφημερίδες και περιοδικά και μπήκε πια στα παραγωγικά χρόνια.

Εκτός από τον “Ντόριαν Γκρέι” έγραψε κι άλλα σπουδαία έργα. Ξεχώρισαν “Ο Ευτυχισμένος Πρίγκηπας και άλλα Παραμύθια” και τα θεατρικά “Η Βεντάλια της Λαίδης Ουίντερμιρ”, “Μια Γυναίκα Χωρίς Σημασία”, “Ένας Ιδανικός Σύζυγος”, “Η Σημασία του να Είναι Κανείς Σοβαρός”.

Πηγή: ethnos.gr