Ύψωμα «Ανεμόμυλος» στο Παράλιο Άστρος
Στο Νησί του Παραλίου Άστρους υπάρχουν 2 κορυφές, στη μία είναι το Κάστρο και στην άλλη, βορειότερα, ύψους 71,11 μέτρων σήμερα βρίσκεται ο φάρος που έχει μεταφερθεί τα τελευταία χρόνια, ενώ παλιότερα υπήρχαν τα χαλάσματα του Ανεμόμυλου από όπου είχε επικρατήσει και το τοπωνύμιο «Ανεμόμυλος», την αναφορά τη παίρνουμε από το υπόμνημα του Λογοθέτη πρώτου Πρόεδρου -1835- του Δημοτικού συμβουλίου της περιοχής: (…επήξαμεν τότε –1824– κατά πρώτον καλύβας από το μεσημβρινό μέρος της νήσου και προς ανατολάς γύρωθεν των οικιών και οχυρωμάτων των Ζαφειρόπουλων και πολλοί εκ της επαρχίας και άλλοι ξένοι προς βορράν μέχρι του παλαιόμυλου ή της μάνδρας βοών…).
Πιθανολογείται ότι επί του υψώματος του «Ανεμόμυλου» υπήρχε Πυραμίδα όπως αναφέρεται: A) Στη μετάφραση του Πλούταρχου υπό Α. Ραγκαβή:
Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι./ Μετάφραση υπό Α.Ρ.Ραγκαβή, Τ.Δ΄: Αριστείδης-Μάρκος Κάτων, Φιλοποίμην-Φλαμινίνος, Πύρρος-Μάριος.(σελίδα 253).
<<….ότι δηλαδή, ότε κατά πρώτον ο Δαναός απέβη εις την χώρα αυτών κατά τα Πυράμια (σημερινό Παράλιο Άστρος) της Θυρεάτιδας (1)….>>
(1): Ο Δαναός ήλθεν εξ’ Αιγύπτου και εκυρίευσεν, ώκισε και εξεπολίτισε το Άργος. Η Θυρεάτις είναι χώρα της Αργολίδος προς την Λακωνικήν, κατά την παραλίαν. Τα δε Πυράμια (σημερινό Παράλιο Άστρος) φαίνεται εκ του ονόματος ότι είχε κατά την αρχαιότητα πυραμίδα τινά, ίσως μνημείο της Αιγυπτιακής εκείνης αποβάσεως.
Υ.Σ: Πυράμια = (Σημερινό) Παράλιο Άστρος όπως αναφέρεται στη σελίδα 77 του βιβλίου, «ΑΡΧΑΙΑ ΚΥΝΟΥΡΙΑ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-» Αθήνα 1990 ΕΚΔΟΣΗ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ, του Παναγιώτη Φάκλαρη καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
B) Aπό το βιβλίο του Δρ Ι. Λυριτζή “Το μυστήριο των Ελληνικών Πυραμοειδών“: ……..Η κατάσταση των μνημείων το 1991 πριν ξεκινήσει η μελέτη τους φαίνεται στο απόσπασμα από το βιβλίο του Δρ Ι. Λυριτζή “Το μυστήριο των Ελληνικών Πυραμοειδών”«…το 1991 με την επίσκεψή μας στις δύο πυραμίδες διαπιστώσαμε την εγκατάλειψή τους στην δίνη των παραγόντων καταστροφής: βάτα, αιγοπρόβατα, θάμνοι, χρησιμοποίηση μεγαλίθων σε κτίρια και εκκλησίες της περιοχής, πεσμένοι μεγάλιθοι. Παλαιότερα, οι δομικοί ογκόλιθοι των πυραμίδων χρησιμοποιούνταν σε ασβεστοκάμινα! Έτσι θα πρέπει να εξαφανίστηκαν δύο άλλες πυραμίδες στη περιοχή του Άστρους Κυνουρίας και στη Σικυώνα Κορινθίας, που αναφέρονται από ξένους περιηγητές στις αρχές του περασμένου αιώνα
Η πιο πάνω αναφορά του Δρ Ι. Λυριτζή, για τη χρησιμοποίηση δηλαδή των αρχαίων μνημείων σαν δομικών υλικών από τους μεταγενέστερους επαληθεύεται σε αρκετές περιπτώσεις στη περιοχή μας όπως: 1. Στο μοναστήρι της Λουκούς πήραν αρκετά υλικά από τον αρχαιολογικό χώρο της έπαυλης του Ηρώδη του Αττικού για να το φτιάξουν, 2. Στο κάστρο των Ζαφειρόπουλων πήραν υλικά από μνημεία που υπήρχαν στο Νησί, όπως: α) στη νότια πύλη, β) στη βόρεια πύλη και δ) αδέσποτο!, 3. Στη κατοικία του Λογοθέτη επίσης.
Την ίδια περιγραφή κάνει και ο Παναγιώτης Φάκλαρης στο προαναφερόμενο βιβλίο του.
Η γεωμορφολογία του Νησιού επιβεβαιώνει τη καταστροφή των πολιτιστικών μνημείων, ήταν δύσκολο να βρεθούν δομικά υλικά και να μεταφερθούν και οι προγονοί μας προσέτρεχαν στις άμεσες και κοντινές πηγές!!!! που τα προμήθευαν με αποτέλεσμα τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή των μνημείων, μη εξαιρουμένου και του τείχους των <<Αιγινητών>>.
Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε το φωτογραφικό υλικό.