(Φωτ. Κότσυφας κελαηδά στο Παράλιο Άστρος)
Ισως ο τρόπος ζωής μας στις πολύβουες πόλεις να μη μας επιτρέπει να το αντιληφθούμε, όμως οι ήχοι της φύσης, όπως το κελάηδισμα των πουλιών ή το θρόισμα των φύλλων των δέντρων, αποτελούν έναν πολύτιμο σύνδεσμο του σύγχρονου ανθρώπου με το φυσικό του περιβάλλον.
Σε πρόσφατη έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Nature Communications», ερευνητές με βάση το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας διαπίστωσαν ότι τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια η ποικιλία και η ένταση των ήχων οι οποίοι προέρχονται από τα πουλιά τείνουν να μειώνονται. Παρ’ όλο που η μείωση αυτή οφείλεται τόσο σε φυσικούς όσο και σε ανθρωπογενείς παράγοντες, οι επιστήμονες σημειώνουν ότι αυτή ενδέχεται να επηρεάσει την ψυχική υγεία του ανθρώπου και την επαφή του με τη φύση.
Είδη πτηνών ανά περιοχή
Η λέξη «ηχοτοπίο» χρησιμοποιείται από τους επιστήμονες για να περιγράψουν το σύνολο των ήχων της φύσης οι οποίοι ακούγονται σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Ενώ τα τελευταία χρόνια η επιστημονική κοινότητα μελετάει με ποιον τρόπο οι ήχοι οι οποίοι παράγονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα «παρεμβαίνουν» στους ήχους της φύσης, μέχρι πρότινος δεν είχε μελετηθεί με ποιον τρόπο έχει μεταβληθεί το ηχοτοπίο στο πέρασμα του χρόνου.
Στην πρόσφατη δημοσίευσή τους, οι ερευνητές εφάρμοσαν μια πρωτότυπη μέθοδο για να ανακατασκευάσουν το ηχητικό τοπίο που προκύπτει από τους ήχους των πουλιών και να μελετήσουν με ποιον τρόπο αυτό μεταβλήθηκε κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών. «Θέλαμε να διερευνήσουμε τις εκτεταμένες και μακροχρόνιες αλλαγές στα χαρακτηριστικά του ηχοτοπίου, αλλά μας λείπουν ηχογραφήσεις ηχοτοπίων προηγούμενων ετών. Ετσι, χρειάστηκε να αναπτύξουμε έναν τρόπο ανακατασκευής ιστορικών ηχοτοπίων» σημειώνει στο ΒΗΜΑ-Science ο αναπληρωτής καθηγητής και επικεφαλής της δημοσίευσης δρ Σάιμον Μπάτλερ. «Για να το κάνουμε αυτό», συμπληρώνει, «χρησιμοποιήσαμε τα ετήσια δεδομένα παρακολούθησης πουλιών τα οποία συλλέχθηκαν σε πάνω από 200.000 τοποθεσίες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, στο πλαίσιο του Πανευρωπαϊκού Συστήματος Παρακολούθησης Κοινών Πτηνών (PECBMS) και του προγράμματος έρευνας για την αναπαραγωγή των πτηνών της Βόρειας Αμερικής (BBS)».
Ο στόχος των προγραμμάτων αυτών είναι να καταγραφούν τα είδη των πουλιών τα οποία εντοπίζονται σε χιλιάδες μέρη του κόσμου, επιστρατεύοντας όχι μόνο επιστήμονες αλλά και εθελοντές ορνιθολόγους οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί στην αναγνώριση των πτηνών. Δεδομένου ότι η δραστηριότητα των προγραμμάτων αυτών έχει ξεκινήσει από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, έχει πλέον μαζευτεί ένας ικανοποιητικός όγκος δεδομένων ο οποίος επέτρεψε στους επιστήμονες να μελετήσουν, σε ένα πρώτο στάδιο, με ποιον τρόπο μεταβλήθηκε ο πληθυσμός των πουλιών στις υπό μελέτη περιοχές.
Πηγή: tovima.gr