Κάθε χρόνο, την άνοιξη, υπάρχει ένας οργασμός εργασιών στα γήπεδα του τένις. Όλοι στο Παρίσι ετοιμάζονται για το μεγάλο τουρνουά του Ρολάν Γκαρός, με τα δύο μεγάλα χωμάτινα γήπεδα που φέρουν τα ονόματα του «Φιλίπ Σατριέ» προς τιμήν του προέδρου της Γαλλικής Ομοσπονδίας Τένις που κατόρθωσε να εντάξει το τένις στα ολυμπιακά αγωνίσματα, και της «Σουζάν Λενγκλέν», της μεγάλης παίκτριας που κέρδισε 6 φορές το τουρνουά του Ουίμπλεντον, τις 5 από αυτές συνεχόμενες, από το 1919 έως το 1923.
Η Σουζάν Λενγκλέν, γεννήθηκε στις 24 Μαΐου του 1899, στο Παρίσι. Ο πατέρας της Σαρλ Λεγκλέν, ήταν φαρμακοποιός, και ζούσε πλούσια έχοντας κληρονομήσει από τον πατέρα του μια εταιρεία λεωφορείων που σέρνονταν από άλογα. Η μητέρα της Αναΐς, ήταν παίκτρια του ερασιτεχνικού τότε, γκολφ.
Η οικογένεια λίγα χρόνια μετά τη γέννηση της Σουζάν, πούλησε την εταιρεία μεταφορών, και μετακόμισε στη Νότια Γαλλία, στη Νίκαια, όπου διέμενε σε μια βίλα απέναντι από το Τένις Κλαμπ της Νίκαιας. Η Σουζάν, από μικρή ήταν αθλητική, και διακρινόταν στο κολύμπι και το ποδήλατο, ενώ της άρεσε να παίζει «ντιαμπολό» ένα παιχνίδι με ένα σκοινί που τεντώνει με δύο ξύλα στις άκρες του και πάνω εκεί ισορροπεί μια ξύλινη κορίνα. Η Λεγκλέν πήρε την πρώτη της ρακέτα στα εντέκατα γενέθλιά της, το 1910, και αμέσως άρχισε να ασκείται στο κλαμπ της Νίκαιας, δείχνοντας σημάδια αληθινού ταλέντου. Αυτό, ανάγκασε τον πατέρα της να ασχοληθεί σοβαρά με το άθλημα, και να γίνει τελικά προπονητής της, παίζοντας μαζί της και επινοώντας ασκήσεις που θα βελτίωναν την τεχνική της. Μάλιστα εκείνο τον Σεπτέμβριο του 1910, ταξίδεψαν στο Παρίσι, όπου η Σουζάν έπαιξε πρώτη φορά σε χωμάτινο γήπεδο στο σπίτι του οικογενειακού τους φίλου, γιατρού Σιζελί, ο οποίος την έπεισε να λάβει μέρος στο τουρνουά του Σαντιγί, κατακτώντας την δεύτερη θέση.
Αυτή η διάκριση, έπεισε τον πατέρα της να μελετήσει περισσότερο την τεχνική και την τακτική που εφάρμοζαν οι μεγάλοι παίκτες της εποχής εκείνης, και τελικά υιοθέτησε και προσάρμοσε για την κόρη του την περισσότερο επιθετική τακτική που ακολουθούσαν οι άνδρες τενίστες. Επιστρέφοντας στη Νίκαια, κανόνισε να παίζει η Σουζάν στο Τένις Κλαμπ, τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα, μαζί με τους άλλους παίκτες του κλαμπ, έχοντας για προπονητή της τον Ζοζέφ Νεγκρό, τον επαγγελματία παίκτη του κλαμπ. Οι γονείς της παρακολουθούσαν την πρόοδό της και ήταν πολύ αυστηροί, αναγκάζοντας την Σουζάν να παριστάνει πολλές φορές την άρρωστη, για να γλυτώσει από την κριτική τους.
Η Σουζάν Λεγκλέν κέρδισε πολλά μικρότερα τουρνουά το 1914, και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στα σκληρά γήπεδα σε ηλικία 15 ετών, αλλά η καριέρα της διακόπηκε από την κήρυξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατά τη διάρκεια του οποίου έπαιζε στις Κάννες για την ενίσχυση του Ερυθρού Σταυρού της Γαλλίας, όπου πολλές φορές είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις της ενάντια σε άντρες αθλητές.
Τα τουρνουά άρχισαν ξανά το 1919, μετά το τέλος του πολέμου, και η 20χρονη τότε Λεγκλέν, αφού κέρδισε το τουρνουά στο Παρίσι, έφθασε τον Ιούλιο στους τελικούς του Ουίμπλεντον, ενάντια στην Λάμπερτ Τσέϊμπερς που παρά την ηλικία της, την δυσκόλεψε με την τεχνική της, τα φάλτσα και τις λόμπες της. Κάποια στιγμή που το ματς είχε δυσκολέψει, ο πατέρας Λεγκλέν που καθόταν στα στασίδια κοντά στο τερέν, έριξε μπρος στα πόδια της κόρης του ένα ασημένιο φλασκί με κονιάκ. Η Λεγκλέν το πήρε, ήπιε μια γερή γουλιά, και συνέχισε ισοφαρίζοντας και τελικά νικώντας το Ουίμπλεντον του 1919, σε ένα παιχνίδι με 44 γκέιμς συνολικά. Αυτό το ρεκόρ των γκέιμς καταρρίφθηκε 51 χρόνια αργότερα, στον τελικό του Ουίμπλεντον το 1970, από την Μπίλι Τζιν Κινγκ.
Η Σουζάν Λεγκλέν, νίκησε στο Ουίμπλεντον 5 συνεχόμενες φορές, από το 1919 έως το 1923. Ήταν η πρώτη φορά που μια τενίστρια έμπαινε στο κορτ, με κοντό μαλλί, φορώντας ταινία στο κεφάλι και μέικαπ, έχοντας εκτεθειμένα τα μπράτσα της και φορώντας μια λευκή πλισέ φούστα ως το γόνατο που άφηνε πλήρη ελευθερία κινήσεων, δημιουργία του μεγάλου μόδιστρου Ζαν Πατού, ο οποίος θεωρούσε την Σουζάν Λεγκλέν μούσα του. Η μεγάλη διαφορά όμως ήταν και στον τρόπο που έπαιζε η Λεγκλέν, τόσο από την μπέιζ λάιν, όσο και ανεβαίνοντας στο φιλέ και τελειώνοντας τα ράλι με βολέ εξαιρετικής τεχνικής. Η κίνησή της στο τερέν, και οι σχεδόν χορευτικές φιγούρες της, άνοιγαν νέους δρόμους για το τένις, και τον τελικό του 1919, παρακολούθησαν 8.000 θεατές, που στριμώχτηκαν στις 3.500 θέσεις των κερκίδων.
Τον επόμενο χρόνο, το 1920, η Λεγκλέν επέστρεψε στο Ουίμπλετον κερδίζοντας το «τριπλό στέμμα», δηλαδή τον τελικό γυναικών, το διπλό γυναικών με συμπαίκτρια την Ελίζαμπεθ Ράιαν, και το διπλό μικτό με συμπαίκτη τον Αυστραλό Τζέραλντ Πάτερσον. Την ίδια χρονιά, αναδείχθηκε ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αντβέρπ, στο Βέλγιο, παίρνοντας δύο χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο. Η Λεγκλέν κέρδισε συνολικά 8 Γκραν Σλαμ ατομικά, και 21 συνολικά, και 10 Παγκόσμιους τίτλους, έχοντας ένα φοβερό ρεκόρ 179 σερί νικών σε αντίστοιχους αγώνες.
Η Σουζάν Λεγκλέν, ήταν η πρώτη επαγγελματίας τενίστρια, και δίκαια αποκλήθηκε από τους αθλητικούς συντάκτες ως η «Θεά» του τένις. Η Λεγκλέν ταξίδεψε στις ΗΠΑ μόνο όταν η Αμερικανική Ομοσπονδία Τένις της υποσχέθηκε ότι θα την προμήθευε με αλκοόλ που λόγω ποτοαπαγόρευσης ήταν δυσεύρετο και παράνομο. Επίσης υπήρξε η παίκτρια που ανέδειξε (παίζοντας μαζί στα διπλά) τους τέσσερεις « Σωματοφύλακες» του γαλλικού τένις, δηλαδή τον Ρενέ Λακόστ, τον Ζαν Μπρυνιόν, τον Ενρί Κοσέ και τον Ζαν Μποροτρά.
Η Λεγκλέν, που έζησε σαν σταρ του σινεμά, πέθανε το 1938 στο Παρίσι, σε ηλικία 39 ετών από λευχαιμία, αφήνοντας πίσω της έναν μύθο, το 1978 μπήκε στο «International Tennis Hall of Fame», ως η πρώτη επαγγελματίας παίκτρια του τένις.
Έτσι, στις 24 Μαΐου του 2021, που ανοίγει επίσημα το τουρνουά του Ρολάν Γκαρός, στο Παρίσι (ολοκληρώνεται στις 13 Ιουνίου) είναι μια διπλή γιορτή για το γαλλικό τένις, αφού τυχαίνει να είναι και η μέρα των γενεθλίων της Σουζάν Λεγκλέν, της «Θεάς» του Ρολάν Γκαρός.
Γιάννης Μπαζός
Πηγή: topontiki.gr