Το κάρο ήταν ένα από τα αρχαιότερα μεταφορικά και φορτηγά μέσα. Το συγκεκριμένο της φωτογραφίας είναι δίτροχο και το τραβάει ένα άλογο. Έχει φωτογραφηθεί δίπλα από τη σημερινή καφετέρια «Αρμονία», πάνω στο κάρο κρατώντας τα γκέμια είναι ο Κωνσταντίνος Κουρτέσης και όρθιος κάτω ο Θρασύβουλος (Θράσης) Κωνσταντίνου. Μπορεί να παρατηρήσει κάποιος πίσω στο βάθος τους τενεκέδες και τις στάμνες που έπαιρναν νερό από τη βρύση (δεν υπήρχε τότε τρεχούμενο νερό στα σπίτια), καθώς και το ωραίο φανάρι που κρέμεται από το τοίχο. (αρχείο Βασιλείου Δουζένη).

Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε τη φωτογραφία σε μεγέθυνση.

«Η κατασκευή του κάρου άρχιζε από τις ρόδες. Κάθε ρόδα είχε το ξύλινο στεφάνι, που σχηματιζόταν από 6 κυκλικά κομμάτια. Στη μέση της ρόδας ήταν η κεφαλή [κεφαλάρι], που είχε μια τρύπα στη μέση και 12 άλλες τρύπες περιμετρικά. Από αυτές ξεκινούσαν 12 ακτίνες, [παρμάκια] που κατέληγαν ανά δύο στα 6 ξύλινα κομμάτια του στεφανιού της ρόδας. Τελευταία έμπαινε το σιδερένιο στεφάνι [ταμπάνι], που πριν το τοποθετήσουν το ζέσταιναν σε δυνατή φωτιά για να διασταλεί. Μετά με τσιμπίδες το έπιαναν και το τοποθετούσαν γύρω από την ξύλινη ρόδα και με γρήγορες κινήσεις έριχναν τη ρόδα μέσα σε νερό για να μην καεί το ξύλο. Το σιδερένιο στεφάνι έσφιγγε αμέσως πάνω στο ξύλινο και γινόταν ένα σώμα. Με τον ίδιο τρόπο, έφτιαχναν τις δύο ρόδες. Μετά κατασκεύαζαν τον σιδερένιο άξονα, ο οποίος ένωνε τις ρόδες. Πάνω στον άξονα τοποθετούσαν τις σούστες. Στη συνέχεια κατασκεύαζαν την καρότσα. Αυτή ήταν από ξύλο οξιάς ή πουρναριού. Τα ξύλα αυτά τα έκοβαν σε σανίδες. Συνήθως τρεις σανίδες αποτελούσαν το κάτω μέρος της καρότσας και από δυο ή τρία σανίδια, ανάλογα με το είδος της καρότσας, τα πλαϊνά. Το επόμενο στάδιο ήταν να φτιάξουν τις σιδερένια βάση του άξονα που θα ένωνε την καρότσα με τις ρόδες. Όπως είπαμε για την κατασκευή του κάρου, ειδικοί σιδεράδες έφτιαχναν τα σιδερένια κομμάτια του κάρου και ειδικοί ξυλουργοί τα ξύλινα μέρη του…» (Πηγή: Διαπολιτισμικό Δημοτικό Σχολείο Σαπών).