Έντμουντ Χάλλεϋ (Edmund Halley, 8 Νοεμβρίου 1656 – 14 Ιανουαρίου 1742), Άγγλος αστρονόμος που έγινε γνωστός από τον υπολογισμό της τροχιάς του φερώνυμου κομήτη καθώς και από την ανάμιξή του στη δημοσίευση του βιβλίου των Αρχών του συγχρόνου του Νεύτωνα.

Ο Χάλλεϋ στις 7.11.1677 παρατήρησε από τη νήσο της Αγίας Ελένης τη διάβαση του Ερμή, η οποία τον βοήθησε να ανακαλύψει αργότερα μέθοδο υπολογισμού της παράλλαξης του Ήλιου. Το 1678 συμπλήρωσε τη σύνταξη καταλόγου 350 αστέρων του νοτίου ημισφαιρίου και το 1682 παρατήρησε από τη Γαλλία, όπου βρισκόταν, τον κομήτη που φέρει το όνομά του. Η παρατήρηση αυτή έγινε αιτία να αναπτύξει τη νέα θεωρία του, ότι οι κομήτες δεν περιφέρονται γύρω από τη Γη, αλλά γύρω από τον Ήλιο και εμφανίζονται περιοδικά πολλοί από αυτούς. Έτσι προείπε την επανεμφάνιση του κομήτη, το 1758, (αλλά δεν πρόλαβε να τον δει διότι στο μεταξύ πέθανε), με περίοδο 76 έτη και γι’ αυτό έκτοτε ο κομήτης αυτός αν και παλαιός, φέρει το όνομά του.

Το 1684, ο Χάλεϋ επισκέφθηκε το Νεύτωνα στο Κέιμπριτζ, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη της θεωρίας τη βαρύτητας και της μηχανικής κινήσεως των πλανητών. Το 1686 δημοσίευσε τον πρώτο παγκόσμιο χάρτη, όπου παρουσιαζόταν η κατανομή των επικρατούντων ανέμων πάνω από τους ωκεανούς

Διετέλεσε διευθυντής του αστεροσκοπείου του Γκρήνουιτς και έγραψε πολλά αστρονομικά έργα, μεταξύ των οποίων και τη Σύνοψη της αστρονομίας των κομητών (1705), όπου περιγράφει τις παραβολικές τροχιές 24ων κομητών, που παρατηρήθηκαν από το 1337 έως το 1698.

Το 1716, επινόησε μια μέθοδο παρατήρησης των διαβάσεων της Αφροδίτης, που, σύμφωνα με τις προβλέψεις του, θα συνέβαιναν το 1761 και το 1769, ώστε να είναι δυνατόν να υπολογισθεί με ακρίβεια, με τη μέθοδο της ηλιακής παράλλαξης, η απόσταση Γης – Ηλίου.