Ο φάρος Thridarangar (που σημαίνει «Οι τρεις βράχοι») βρίσκεται σχεδόν στη μέση του πουθενά στον Ατλαντικό Ωκεανό και φιγουράρει στα 40 μέτρα πάνω από το νερό. Απέχει περίπου 6 ναυτικά μίλια από την Ισλανδία και σε σχετικά κοντινή απόσταση συναντά κανείς τις Νήσους Ουέστμαν.
Ο συγκεκριμένος φάρος χτίστηκε το μακρινό 1939, όμως οι χτίστες που ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας το έργο δε μεταφέρθηκαν πάνω στον θεόρατο βράχο με ελικόπτερα, όπως θα επέτασσε η (όποια, τέλος πάντων…) λογική, αλλά πήγαν μέχρι εκεί με βάρκα και μετά ντύθηκαν ένας-ένας Τομ Κρουζ, προκειμένου να πάρουν μέρος στις Επικίνδυνες Αποστολές.
«Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνουμε ήταν να δημιουργήσουμε μια διαδρομή μέχρι τον βράχο.
Μαζί μας είχαμε έμπειρους ορειβάτες, όλους από τα νησιά Ουέστμαν. Στη συνέχεια, αυτοί που θα ανέβαιναν πήραν τρυπάνια, σφυριά, αλυσίδες και σφιγκτήρες για να ασφαλίσουν τις αλυσίδες. Μόλις έφτασαν κοντά στην κορυφή δεν υπήρχε κανένας τρόπος για να πιαστούν στην άκρη του βράχου, έτσι ο ένας γονάτισε, ο δεύτερος ανέβηκε στην πλάτη του και ο τρίτος ανέβηκε πάνω από τους άλλους δύο και έτσι κατάφερε να ανέβει.
Δεν μπορώ καν να σας περιγράψω πώς είναι να είσαι μάρτυρας σε μια τόσο επικίνδυνη διαδικασία».
Ναι, οι άνθρωποι πατούσαν ο ένας πάνω στον άλλον προκειμένου να φτάσουν στην κορυφή του βράχου και να κάνουν τη δουλειά τους- μια δουλειά, φυσικά, που δεν τη λες και ακριβώς βόλτα στο πάρκο, μιας και στα 40 μέτρα ύψος καταμεσής του ωκεανού ο αέρας λυσσομανά, δεν έχεις τρόπο να προστατευτείς από τις βροχές αλλά και το θαλασσινό νερό όταν αγριεύει, ενώ κάθε στραβοπάτημα οδηγεί στην στοργική αγκάλη του υγρού θανάτου κάτω σου.
Και σα να μην έφταναν όλ’ αυτά, αν παρ’ ελπίδα στεκόσουν τυχερός, με το Κάπα κεφαλαίο, και δεν γκρεμοτσακιζόσουν, έπρεπε να έχεις το νου σου στο πώς θα επιστρέψεις στην στεριά με την βάρκα, μιας και στο βυθό στην άσπλαχνη καρδιά του Ατλαντικού, έκοβαν βόλτες (όπως διαβεβαίωσε η ομάδα των 6 τεχνικών που τράβηξε βίντεο, χρόνια αργότερα, τον φάρο από ψηλά) φάλαινες-δολοφόνοι από εκείνες που μπορούν να κάνουν μια χαψιά τον Γκοτζίλα την ώρα που τις παίζει με τον Κινγκ Κονγκ στην ομώνυμη πατάτα ταινία.
Το, τρόπον τινά, «ευτύχημα» είναι ότι 30 περίπου χρόνια μετά την κατασκευή του φάρου φτιάχτηκε ένα μικρό ελικοδρόμιο πάνω στον βράχο, ούτως ώστε οι συντηρητές του να έχουν μια σχετικά πιο εύκολη πρόσβαση στον Thridarangar.
Του Δημήτρη Πετρίδη
Πηγή: menshouse.gr