Κατά τον 19ο και μέχρι τα μέσα, σχεδόν, του 20ου αιώνα χρησιμοποιούσαν σαν κύριο οικοδομικό υλικό την πέτρα. Για τις ανάγκες οικοδόμησης των κατοικιών, του Παραλίου Άστρους, έβγαζαν πέτρες από την χερσόνησο Νησί, δημιουργήθηκαν έτσι μικρά λατομεία (νταμάρια). Ένα τέτοιο νταμάρι, που είναι ευδιάκριτο και σήμερα, διάνοιξαν στους πρόποδες του Νησιού, δυτικά από το Κάστρο, βλέπε φωτογραφικό υλικό.

Το 1928 σκάβοντας, δίπλα από το προαναφερόμενο νταμάρι, για να βγάλει πέτρες προς κατασκευήν της οικίας του, ο Δ. Τσικνιάς (προπάππους του Γιώργου Δήμα -τζούνιορ-), έφερε στο φως αρκετούς  τάφους, οι οποίοι σχετίζονται προφανώς με τον διπλανό ρωμαϊκό οικισμό (τον οποίο η αρχαιολογική σκαπάνη ταυτοποίησε πολύ αργότερα).

Οι τάφοι ήταν κατασκευασμένοι με οπτόπλινθους και μερικοί ήταν κτερισμένοι με άβαφα αγγεία και σιδερένια δακτυλίδια (απλούς κρίκους). Αυτόπτης μάρτυρας ήταν ο Βασίλης Δουζένης, ο οποίος και κατέγραψε το γεγονός.

Πηγή: «ΑΡΧΑΙΑ ΚΥΝΟΥΡΙΑ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-» Αθήνα 1990 ΕΚΔΟΣΗ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ, (σελίδα 78, υποσημείωση 219), του Παναγιώτη Φάκλαρη, καθηγητή Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.