To εμπόριο φυτών σπρώχνει τους κάκτους στην εξαφάνιση

Λόγω του παράνομου εμπορίου φυτών και άλλων παραγόντων όπως η δημιουργία καλλιεργήσιμων εκτάσεων, ένα στα τρία είδη κάκτου κινδυνεύει σήμερα με εξαφάνιση, προειδοποιεί η οργάνωση που εκδίδει την επίσημη Κόκκινη Λίστα των Απειλούμενων Ειδών. Αυτό σημαίνει ότι οι κάκτοι ως ομάδα απειλούνται περισσότερο από τα θηλαστικά ή τα πτηνά.
«Τα ευρήματα μας θορύβησαν» σχολιάζει η Ίνγκερ Άντερσεν, γενική διευθύντρια της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN). «Επιβεβαιώνουν ότι η κλίμακα του παράνομου εμπορίου άγριας ζωής -συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου φυτών, είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πιστεύαμε παλαιότερα, και δεν αφορά μόνο τους χαρισματικούς ρινόκερους και ελέφαντες που τείνουν να λαμβάνουν παγκόσμια προσοχή».
«Αγκάθια» για τους κάκτους
Όλοι οι κάκτοι, συνολικά 1.480 γνωστά είδη είναι ενδημικά φυτά άνυδρων περιοχών του Νέου Κόσμου, κυρίως της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Μόνη εξαίρεση το είδος Rhipsalis baccifera, το οποίο απαντάται και στην Αφρική, τη Μαδαγασκάρη και τη Σρι Λάνκα.
Πρόκειται για απαραίτητα συστατικά πολλών άνυδρων οικοσυστημάτων, καθώς προσφέρουν τροφή και νερό σε μια πληθώρα ζώων, από ελάφια μέχρι σαύρες και ορτύκια. Προσφέρουν επίσης νέκταρ σε έντομα, κολιμπρί και νυχτερίδες, τα οποία ανταποδίδουν τη χάρη γονιμοποιώντας τα πανέμορφα άνθη των κάκτων.
Αποτελούν εξάλλου σημαντική πηγή τροφής για τον άνθρωπο – η θρεπτική αξία του φραγκόσυκου, καρπού του μεξικανικού κάκτου Opuntia ficus indica, συχνά συγκρίνεται με το μοσχαρίσιο κρέας.
Το παράνομο εμπόριο είναι η κυριότερη απειλή για τους κάκτους, επηρεάζοντας το 47% των ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, αναφέρουν οι ερευνητές της IUCN στην επιθεώρηση «Nature Plants». Άλλοι παράγοντες είναι η αποψίλωση εκτάσεων για τη δημιουργία βοσκοτόπων και καλλιεργειών, τα ορυχεία και οι υδατοκαλλιέργειες γαρίδας στην Κεντρική και Νότιο Αμερική.
Το παράνομο εμπόριο κάκτων μειώθηκε ως έναν βαθμό χάρη στη συνθήκη CITES για το διασυνοριακό εμπόριο απειλούμενων ειδών. Παρόλα αυτά, τεράστιοι αριθμοί κάκτων συλλέγονται ακόμα και σήμερα από το φυσικό τους περιβάλλον.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το είδος Echinopsis pampana, το οποίο κάποτε αφθονούσε στις ερήμους της Χιλής. Τα τελευταία 15 χρόνια, τουλάχιστον το 50% του πληθυσμού του εξαφανίστηκε λόγω της παράνομης συλλογής.
Η απώλεια είναι μη αναστρέψιμη, αφού μεγάλες περιοχές παραδίδονται στην ανάπτυξη.

Πηγή: tovima.gr