Λιομάζωμα και αγροτουρισμός

(Φωτ. ελαιώνας στην Αγία Αναστασία, περιοχή της Μελιγούς)

Bρισκόμαστε στην καρδιά του φθινοπώρου με ό,τι σημαίνει αυτό. Και το πρώτο που σημαίνει για εμάς είναι ελιές και λάδι.

Η διαδικασία συλλογής έχει ήδη ξεκινήσει σε ορισμένες περιοχές, και σε λίγο κάμποι και βουνά θα αντιλαλούν από τους ήχους των αλυσοπρίονων. Μπορεί να  μην είναι και τόσο… παραδοσιακός ο ήχος αυτός, αλλά τα μηχανήματα ήρθαν να κάνουν πιο εύκολη τη ζωή των αγροτών και να αυξήσουν την παραγωγικότητα της εργασίας. Τα μηχανήματα ασφαλώς δεν αλλάζουν ούτε την παράδοση ούτε την ποιότητα των προϊόντων, αρκεί η χρήση τους να είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές. Κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μάλιστα μπορούν να βελτιώσουν και την ποιότητα, μειώνοντας το χρόνο από τη συλλογή του καρπού μέχρι την έκθλιψη.

Πρώτες σκέψεις, που γεννήθηκαν από μια ανάρτηση σε ταξιδιωτικό διαδικτυακό τόπο με θέμα «Μαθαίνουμε τα πάντα για τη συγκομιδή της ελιάς». Η παρότρυνση ενδιαφέρουσα: «Αποδράστε στην ελληνική φύση και δείτε από κοντά πώς συλλέγεται ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά της χώρας μας, το εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο. Ανυπέρβλητης ομορφιάς τοπία και μια πλούσια παλέτα χρωμάτων, που ανταγωνίζεται τον πιο προικισμένο ιμπρεσιονιστή ζωγράφο, απλώνονται μπροστά στα μάτια σας και σας προσκαλούν να ανακαλύψετε τα μυστικά της φύσης».

Και εδώ έρχεται ο αγροτουρισμός: «Οι αγροτικές ασχολίες δίνουν τον τόνο και καλούν τον επισκέπτη να συμμετάσχει στο πανηγύρι της γης. Το μάζεμα της ελιάς κυριαρχεί αυτόν τον καιρό, ενώ έχει ενσωματωθεί στο πλέγμα των τουριστικών δράσεων του αγροτουρισμού-οικοτουρισμού και ως εναλλακτική επιλογή των διακοπών κοντά στη φύση». Αλλά και η περιγραφή πρότυπων αγροτουριστικών καταλυμάτων, τα οποία «προσφέρουν στους φιλοξενούμενούς τους τη δυνατότητα συμμετοχής στο μάζεμα της ελιάς, στο πλαίσιο ενός οδοιπορικού σε δραστηριότητες και αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής. Σε ένα περιβάλλον λιτό αλλά άνετο, με τοπικό χρώμα, και για αυλή τους απέραντους ελαιώνες, ο επισκέπτης ανανεώνει τη γνωριμία του με τη φύση και έρχεται σε επαφή με όλη τη διαδικασία της συγκομιδής. Ετσι, μπορεί ο καθένας, εφόσον το επιθυμεί, να μαζέψει τις ελιές με κάποια από τις πανάρχαιες μεθόδους συλλογής τους, βοηθώντας από μια μέρα έως και κάποιες εβδομάδες».

Η ανάρτηση δίνει με σαφήνεια το πλαίσιο στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ο αγροτουρισμός αυτή την περίοδο, και δείχνει το δρόμο τον οποίο θα έπρεπε να έχουν ακολουθήσει προ πολλού όλοι εκείνοι που… σκίζουν τα ρούχα τους για τον τουρισμό – με πρώτους φυσικά τους δημοτικούς παράγοντες, οι οποίοι περιμένουν να φτάσουν οι επισκέπτες με αεροπλάνα και βαπόρια χωρίς να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους. Οι μεμονωμένες προσπάθειες ορισμένων επαγγελματιών του τουριστικού κλάδου, που απευθύνονται ουσιαστικά σε… ήδη επισκέπτες, όσο ενδιαφέρον κι αν έχουν δεν μπορούν να κάνουν τίποτε περισσότερο από το να σηματοδοτήσουν αυτή τη δυνατότητα.

Η υπόθεση του αγροτουρισμού «έχει ψωμί». Μόνο που κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει στα λόγια, αλλά στο πλαίσιο ενός σχεδίου για το οποίο θα πρέπει να συνεργαστούν αυτοδιοίκηση και ενδιαφερόμενοι – ώστε να αναζητηθούν χώροι, μορφές και χρηματοδοτικά εργαλεία για μια υπόθεση που μπορεί να αποδειχθεί σπουδαία.

Πηγή