Αλάτωση Εδαφών και τα Νερά του Αναβάλου!

          


Αλάτωση  Εδαφών…..και τα Νερά του Αναβάλου!


Η Ελλάδα είναι μια από τις ευρωπαϊκές χώρες που πλήττονται περισσότερο από την αλάτωση των εδαφών. Αυτό επισημαίνεται σε έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ).

Η αλάτωση των εδαφών οφείλεται σε ανθρώπινες παρεμβάσεις όπως οι ακατάλληλες πρακτικές άρδευσης, η χρήση αρδευτικών υδάτων με μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα και οι ανεπαρκείς συνθήκες αποστράγγισης. Υψηλά επίπεδα αλάτων στο έδαφος περιορίζουν το γεωργικό και οικολογικό δυναμικό και συνιστούν σημαντική οικολογική, κοινωνική και οικονομική απειλή για τη βιώσιμη ανάπτυξη μιας περιοχής. Η αλάτωση σύμφωνα με τον ΕΟΠ επηρεάζει περίπου 3,8 εκατομμύρια εκτάρια στην Ευρώπη.

Προβλήματα αλάτωσης υπήρχαν και υπάρχουν στην Ελλάδα, όπως και σε όλες τις περιοχές της Μεσογείου. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει επιδεινωθεί εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής αλλά και της εξάπλωσης των αρδεύσεων με συνέπεια να γίνεται υπεράντληση των υπόγειων υδάτων και υφάλμυρωση του υπόγειου νερού το οποίο προκαλεί αλάτωση των εδαφών.


Κλασικό παράδειγμα αποτελεί ο Θεσσαλικός κάμπος. Ωστόσο με την επαναφορά μέρους της λίμνης Κάρλας θα εμπλουτιστεί ο υπόγειος υδροφορέας και θα βελτιωθεί η ποιότητα του υπόγειου νερού. Γενικότερα σε πολλές περιοχές που πλήττονται από την αλάτωση των εδαφών γίνονται τελευταία προσπάθειες να κατασκευαστούν λιμνοδεξαμενές, φράγματα και άλλα έργα τα οποία βελτιώνουν την κατάσταση όσον αφορά τις αρδεύσεις. Στο Αργολικό πεδίο οι υπόγειοι υδροφορείς εμπλουτίζονται τον χειμώνα με καλής ποιότητας νερό π. χ. από τις πηγές του Κεφαλαρίου.


Η αλάτωση είναι εντονότερη τις τελευταίες δύο δεκαετίες διότι γίνεται μεγαλύτερη εκμετάλλευση των υδάτων για την άρδευση των καλλιεργειών αλλά και για αστική χρήση κυρίως σε παράκτιες περιοχές του ελληνικού χώρου. Έτσι, παρατηρείται διήθηση του θαλασσινού νερού στους υπόγειους υδροφορείς σε διαφορετικό βαθμό σε κάθε περίπτωση.

Σε πολλές περιοχές της χώρας αρχίζουν και εκμεταλλεύονται υδροφορείς ολοένα και πιο μακριά από τη θάλασσα με συνέπεια το θαλασσινό νερό να προελαύνει όλο και περισσότερο στην ενδοχώρα.
Oταν ποτίζουμε με υφάλμυρο νερό τα ιόντα χλωρίου και νατρίου δεσμεύονται στο έδαφος και δεν μπορούν να απομακρυνθούν. Oσο περισσότερο ποτίζει κανείς με υφάλμυρο νερό τόσο μεγαλύτερες και οι συγκεντρώσεις χλωρίου και νατρίου στο έδαφος.


Βάσει των ανωτέρω αλλά και των προεκλογικών δεσμεύσεων, περιμέναμε μεγαλύτερη ενεργοποίηση σχετικά με το έργο μεταφοράς των νερών του Αναβάλου στο Δήμο μας.


Δεν θα έβλαπτε επίσης μιά επίσημη ενημέρωση σχετικά με τη ποιότητα του νερού που χρησιμοποιούμε σήμερα, όταν μάλιστα σχετίζεται με θέματα Υγείας.


Καλές οι εξαγγελίες,όμως δεν υπάρχουν περιθώρια για καθυστερήσεις.


 


ΜΦΧ,


Νίκος Δασκολιάς