Εμπόδιο στην Ανάπτυξη ο …Κρατισμός!
Στη μεταπολιτευτική Ελλάδα το κράτος αναπτύχθηκε στρεβλά, με συνέπεια την ύπαρξη ενός ιδιότυπου κρατισμού, με κύριο χαρακτηριστικό την άνθηση ιδιοτελούς εξουσίας παντός χρώματος και μορφής. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα. Διογκωμένος δημόσιος τομέας, αναποτελεσματικός και παρασιτικός, πελατειακό σύστημα σε όλα τα επίπεδα, κρατικοδίαιτη οικονομία, που εμποδίζει την ανάπτυξη κάθε υγιούς επιχειρηματικής πρωτοβουλίας. Οι επενδύσεις για να προχωρήσουν πρέπει να βρουν «κονέ» στον κρατικό μηχανισμό και για να λειτουργήσουν χρειάζονται επιδοτήσεις και ενισχύσεις από το δημόσιο.
Είναι μια νοοτροπία που «πότισε» την οικονομική δραστηριότητα και συντήρησε συνδικαλιστικές ιδεολογίες και πρακτικές, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν χωρίς αυτή τη διαπλοκή. Αυτή, όμως, η ιδιοτελής εξουσία, ή άλλως, μεγιστοποίηση του προσωπικού οφέλους, απειλεί σήμερα τη βιωσιμότητα και συνοχή οικονομικών οργανισμών. Με δεδομένη μάλιστα τη σημερινή συγκυρία της οικονομικής κρίσης αναδεικνύει το πρόβλημα του «δωρεάν επιβάτη».
Γιατί ο κρατισμός είναι σήμερα η κυρίαρχη ιδεολογία, που στέρησε από την ελληνική οικονομία την πολύτιμη εξωστρέφεια της. Είναι η νοοτροπία που διαπερνά όλα τα κόμματα, με στόχο την ιδιοποίηση του δημόσιου χώρου. Και φαίνεται να οδηγούμαστε για άλλη μία φορά στο τέλμα. Η πώληση π.χ.υγιών κρατικών επιχειρήσεων γίνεται συνώνυμη με τα ασημικά του κράτους. Και ο κρατισμός, ως κυρίαρχη ιδεολογία, οδηγεί σε ακινησία και συναισθήματα φόβου τους πολίτες. Γιατί χάνουν το πολύτιμο στήριγμα τους. Για δεκαετίες ολόκληρες επιτυχία θεωρούνταν το βόλεμα σε μια θέση του δημοσίου. Εκεί ήταν η σιγουριά, η μονιμότητα, η είσπραξη του μισθού «βρέξει-χιονίσει». Ούτε συστήματα αξιολόγησης, ούτε αξιοκρατία, ούτε ιδιαίτερη προσπάθεια. Μπήκες στο δημόσιο; Έδεσες το γάιδαρο σου, για να το πούμε λαϊκά. Και όλοι έχουμε να διηγηθούμε μια άσχημη εμπειρία από την επαφή μας με το δημόσιο. Άκρατη γραφειοκρατία, «γρηγορόσημα», κακή εξυπηρέτηση και πάει λέγοντας.
Αυτός ο κρατισμός που κρατά ανίσχυρη την ελληνική οικονομία ήρθε η ώρα να τελειώσει με τον πιο δύσκολο, ίσως, τρόπο. Είναι καιρός τα φαινόμενα διαφθοράς, φαυλότητας και παρασιτισμού να λάβουν τέλος. Είναι ώρα να βγούμε όλοι στην ελεύθερη αγορά και να δοκιμασθούμε. Οι άξιοι να αναδειχθούν και τα παράσιτα να εξολοθρευτούν. Χωρίς φόβους, προκαταλήψεις και ιδεολογίες ξεπερασμένες. Είναι η στιγμή που θα πρέπει να αποκτήσουμε όχι μόνον εθνική αυτοπεποίθηση, αλλά και ατομική. Να θεσπίσουμε κανόνες ίσους προς όλους. Για να πάμε επιτέλους μπροστά. Καιρός να εγκαθιδρύσουμε μία νέα ιδεολογία, της ισονομίας και της ισοπολιτείας, της ανοικτής αγοράς.Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.
ΜΦΧ,
Νίκος Δασκολιάς