Η Αικατερίνη, κόρη του Λορέντσο Β’ των Μεδίκων, ήταν μόλις 14 ετών όταν παντρεύτηκε το 1533 το μετέπειτα βασιλιά της Γαλλίας Ερίκο Β’. Μετά το θάνατό του, το 1559, διατήρησε η Αικατερίνη για μεγάλο χρονικό διάστημα, ως μητέρα των τριών τελευταίων βασιλέων της οικογενειακής γραμμής Valois και αντιβασίλισσα (1560-63) του δεύτερου γιου της Κάρολου Θ’, σημαντική επιρροή στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας.
Την εποχή των «πολέμων των Ουγενότων» (1562-80) είχε η Αικατερίνη ως στόχο να διατηρήσει μια ισορροπία του στέμματος έναντι των αλληλομισούμενων και συγκρουόμενων παρατάξεων, των καθολικών και των προτεσταντών (Ουγενότων) και να διατηρήσει την ενότητα του κράτους. Αρχικά προσέγγισε τους Ουγενότους υπό την ηγεσία του Gaspard de Coligny, αργότερα προσπάθησε να δημιουργήσει μια ισορροπημένη θρησκευτική κατάσταση, τόσο με τους προτεστάντες, όσο και με τους καθολικούς υπό το δούκα του Guise. Η αυξανόμενη επιρροή του Cosigny στον Κάρολο Θ’ οδήγησε την Αικατερίνη να μεθοδεύσει μια δολοφονική απόπειρα ενάντια στον αρχηγό των Ουγενότων. Όταν δε αυτή η απόπειρα απέτυχε, έδωσε εντολή να σφαγιαστούν τη νύχτα της 24ης Αυγούστου 1572, εορτή του Αγίου Βαρθολομαίου, όλοι οι εξέχοντες προτεστάντες της Γαλλίας, περίπου 3-5 χιλιάδες.
Οι πολεμικές συρράξεις μεταξύ των Γάλλων καθολικών και προτεσταντών κράτησαν με διάφορες μεταπτώσεις πολλές δεκαετίες ακόμα και οδήγησαν σε μαζική έξοδο των Ουγενότων από τη Γαλλία προς άλλες χώρες της Ευρώπης. Αποτέλεσμα ήταν να υποστεί πλήγμα η οικονομική ζωή της Γαλλίας, γιατί οι μεταναστεύοντες Ουγενότοι αποτελούσαν μέλη της οικονομικά εύρωστης τάξης των εμπόρων και βιοτεχνών. Περί το έτος 1700 το ένα τρίτο του πληθυσμού του Βερολίνου ήταν Γάλλοι Ουγενότοι. Αλλά και σε άλλες περιοχές της Γερμανίας, Αγγλίας και Ολλανδίας υπάρχουν ακόμα και σήμερα συμπαγείς ομάδες κατοίκων με γαλλόφωνα επώνυμα. Όλοι αυτοί προέρχονται από τη μετακίνηση πληθυσμών στην καρδιά της Ευρώπης λόγω των θρησκευτικών πολέμων μεταξύ χριστιανικών ομάδων.
Πηγή: sfrang.com