Μετά από 2 χρόνια μπάχαλου, αν κάποιος συνεχίζει να πιστεύει πως είναι αθώος, τότε το κάνει από συνειδητή επιλογή.

Ως μη ελιτιστής και χωρίς καμία ικανή απάντηση για το πως ασκείται η εξουσία σε ένα κράτος, οι εκλογές με καθολικό δικαίωμα ψήφου των κατοίκων και απλή αναλογική, παραμένουν στην ουσία τους το μοναδικό νομιμοποιητικό μέσο έκφρασης αυτή τη στιγμή. Προσωπικά θα προτιμούσα να ψηφίζουμε ακόμα και για το χρώμα στις πλάκες των πεζοδρομίων, αλλά αν το θέλετε κι εσείς θα πρέπει να ψηφίσετε μόνο βουλευτές που να το υποσχεθούν κι αυτό είναι ένα μάλλον απίθανο σενάριο για τις επόμενες εκλογές.

Που δεν γνωρίζουμε ακόμα πότε ακριβώς θα διεξαχθούν, κι όσο περνάει από το χέρι των παπαδήμων και λοιπών καραγκιόζηδων αυτή η ημερομηνία θα μπορούσε να μετατεθεί στην επόμενη 20ετία. Αλλά ας υποθέσουμε πως θα γίνουν μέσα στον επόμενο μήνα.

Η άλλη όψη του νομίσματος του να μην είσαι ελιτιστής, είναι ένα είδος ολοκληρωτικού πολέμου. Διότι δεν υπάρχουν πουθενά αθώοι. Γνωρίζω πως αυτή είναι μια πολύ σκληρή θέση, αλλά είναι το τίμημα του μη ελιτισμού. Αν θεωρείς πως οι άνθρωποι είναι ισότιμοι, αυτό σημαίνει πως έχουν και παρόμοιες ευθύνες για τη μοίρα τους.

Και τα τελευταία 2 χρόνια νομίζω δεν μπορούμε να παραπονεθούμε σε αυτό το επίπεδο. Μετά από 2 χρόνια μπάχαλου, αν κάποιος συνεχίζει να πιστεύει πως είναι αθώος, τότε το κάνει από συνειδητή επιλογή. Αν κάποιος νιώθει εξαπατημένος, είναι γιατί επιλέγει να εξαπατηθεί, λίγο πολύ σαν την εκλογή Καμίνη στη δημαρχία της Αθήνας. Άρα για εμένα αυτές οι εκλογές θα είναι μια πολύ καλή και ικανή αποκρυστάλλωση των επιλογών της ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτό το λέω ανεξαρτήτως αποτελέσματος…συνέχεια…