Η φωτογραφία απεικονίζει συνδαιτυμόνες υπό την σκιάν παραπήγματος, τα μέλη που αποτελούσαν την παρέα είναι από αριστερά προς τα δεξιά, κυκλικά, τα εξής: 1. Γιάννης Παπούλιας (με το ναυτικό καπέλο), 2. Γιώργος Κρεμμύδας, 3. Ελένη Κοδέλλα, 4. Ματίνα Κρεμμύδα (Κοδέλλα), 5. Μαρία Κοδέλλα και 6. Ντίνα Δαμιανού.

Η εικόνα μας παρέχει τις εξής πληροφορίες:

1.      Είναι τραβηγμένη σε αυτό το σημείο της παραλίας!! του Ατσίγγανου.

2.      Είναι χρονολογημένη το 1970.

3.      Η συντροφιά κάθονταν κάτω από το παραλιακό κιόσκι της ταβέρνας του Γιώργου Παπούλια, σήμερα στη θέση της (ταβέρνας) υπάρχει νεόδμητο κτίριο.

4.      Δείτε εδώ, σε σύγχρονη αναγωγή, που θα ήταν το κιόσκι, αν υπήρχε σήμερα, πάνω στο δρόμο βεβαίως βεβαίως!!!

5.      Τότε, η παραλία που ήταν το κιόσκι είχε πλάτος, τουλάχιστον, 6 μέτρα, όπως διαπιστώνει κανείς με μία απλή παρατήρηση, ο δε δρόμος ήταν λίγο πιο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, προς επίρρωση των λεχθέντων η δημοσιευμένη φωτογραφία υπό τον τίτλο 1969, παιδικές κατασκηνώσεις Δήμου Τρίπολης. Σήμερα, η παραλία έχει εξαφανισθεί!!! όπως βλέπετε εδώ, αφού, κυριολεκτικά, μπαζώθηκε η θάλασσα, επίσης ανυψώθηκε ο δρόμος κατά 1,5 μέτρο!! με την ανθρώπινη ματαιοδοξία να «κτυπά κόκκινο», και να επιζητεί το ρεκόρ Γκίνες, κατασκευάζοντας δρόμο μέσα!! στη θάλασσα, για να επιβεβαιωθεί το ρηθέν του προφήτη λέγοντος: «δεν είναι στραβός ο γιαλός, εμείς στραβά αρμενίζουμε». Αποκαλυπτικός ο, θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου,  Απόστολος Παπαφωτίου για την βασική αιτία της «καταστροφής – διάβρωσης» των ακτών: «Έντονη οικοδομική δραστηριότητα, πολλές φορές κατά άναρχο τρόπο, και με έλλειψη υποδομών.»

6.      Για τις ανάγκες της περίπτωσης τροποποιείτε ο στίχος του Ποιητή και έτσι αντί για βράχο έχουμε  «τσιμέντο»!!!

Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγέθυνση της φωτογραφίας.