Πολύς λόγος γίνεται τελευταία, συνήθως χωρίς επιχειρήματα και ταυτόχρονα με απαξιωτική διάθεση, για τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας, ότι δήθεν οι τελευταίοι σιωπούν παρά τη μεγάλη κρίση που έχει πλήξει την κοινωνία, την παιδεία, τον πολιτισμό, την οικονομία. Αυτό είναι ψευδές. Οι άνθρωποι της διανόησης είναι εδώ (ποιητές, συγγραφείς, καθηγητές, καλλιτέχνες, επιστήμονες…), αρθρώνοντας καθαρό, κριτικό και ουσιαστικό λόγο, δίπλα στην αγωνία του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού.
Η «Εφημερίδα των Συντακτών» είναι φιλόξενη και ανοιχτή σε όλες τις τάσεις που επικρατούν και «αγωνίζονται» στον ιδεολογικό χώρο, στον τόπο της πολιτικής. Με αφορμή την ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό του Νάνου Βαλαωρίτη δημοσιεύουμε ποίημά του με τον τίτλο «Κατάσταση Πολιορκίας», που μας καλεί σε ετοιμότητα, προβληματίζει και βοηθά γενικότερα τη διαμόρφωση κριτικής στάσης, τόσο απέναντι στον εφησυχασμένο (;) εαυτό μας όσο και στις αυθαιρεσίες της εκάστοτε εξουσίας, τώρα της μνημονιακής. Οι ποιητές πάντα υπερασπίζονται τον τόπο τους, τον λαό τους, τον πολιτισμό τους, όπως τονίζει στην κατακλείδα της επιστολής του ο χαλκέντερος ποιητής.
«Πολιορκούμεθα λοιπόν / Πολιορκούμεθα από ποιον / Από σένα κι από μένα απ” τον τάδε και τον δείνα / Πολιορκούμεθα στενά / Από σύνορα, τελωνεία, ελέγχους διαβατηρίων, την Ιντερπόλ, τη στρατιωτική / Αστυνομία, τα τανκς, τη ρητορεία, τη βλακεία, / Απ” τα παράσημα, τις στολές, τους εκφωνηθέντας λόγους / Τις υποσχέσεις, τις ψευτιές, την κουτοπονηριά / Τη δήθεν αγανάκτηση των ιθυνόντων, την υποκρισία / Την τηλεόραση, τη ραδιοφωνία, τα σαπούνια, τ” απορρυπαντικά / Τις διαφημίσεις, τον τουρισμό, τα οργανωμένα ταξίδια, τις κρουαζιέρες / Τις γκαζιέρες, τα ψυγεία, τις κατασκηνώσεις, τους προσκόπους, / Τ” άρθρα για την εκπαίδευση, την πολυκοσμία, τη σκόνη, τις ποιητικές συλλογές.
Την έλλειψη ύδατος, τα λιπάσματα, τα νεύρα, την κακή χώνεψη, τη φαλάκρα, / Τους εφοπλιστές, το ποδόσφαιρο, τα λεωφορεία, την ακρίβεια, / Τις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, τη γραφειοκρατία, την καθυστέρηση, τις διαβεβαιώσεις, / Τις κριτικές, την εκκλησία, τα βασανιστήρια, τους καιροσκόπους, / Την υποψία, τους κατατρεγμένους, το φόβο, τη θρασύτητα, τους διαγωνισμούς Καλλονής, την έλλειψη χρημάτων, την έλλειψη δικαιωμάτων, πολιορκούμεθα από τους βάναυσους / Τους άναρθρους, από τις μαύρες σκέψεις μας. Από τον εαυτό μας / Κι απ” ό,τι άλλο βάλει ο νους σας πολιορκούμεθα στενά».