Αν πριν από λίγα χρόνια εντόπιζε κανείς αγγελία κατοικίας να πωλείται αντί ποσού της τάξεως των 7.000 – 12.000 ευρώ, θα πίστευε ότι πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, ή στην καλύτερη περίπτωση ότι πρόκειται για… στάνη. Η σημερινή πραγματικότητα, όμως, που έχει διαμορφωθεί στην αγορά κατοικίας και κυρίως το φορολογικό σύστημα που έχει καθιερωθεί την τελευταία διετία, σε συνδυασμό με την υψηλή ανεργία και την οικονομική κρίση, έχει ωθήσει αρκετούς ιδιοκτήτες στην απελπισία. Ανθρωποι χαμηλών εισοδημάτων, εκτός της αγοράς εργασίας, διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν πλέον να συντηρούν τα ακίνητά τους, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να τα πωλήσουν.
Το ερώτημα όμως που εύλογα τίθεται είναι «ποιος θα τα αγοράσει»; Στο πρόσφατο παρελθόν, ακίνητα ηλικίας άνω των 30 ετών στο κέντρο της Αθήνας αποτέλεσαν αντικείμενο αγοράς από οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι είχαν αποταμιεύσει κάποια χρήματα. Εκτός από τους αγοραστές, οι ιδιοκτήτες τους επέλεγαν συχνά και τη λύση της ενοικίασης, ώστε να έχουν ένα σταθερό εισόδημα (έστω χαμηλό) σε βάθος χρόνου. Σήμερα, όμως, ο αριθμός των μεταναστών έχει μειωθεί σημαντικά, καθώς πολλοί εξ αυτών επέλεξαν άλλες χώρες, όπου προσφέρονται περισσότερες θέσεις εργασίας, ή επέστρεψαν στις γενέτειρές τους. Ταυτόχρονα, οι εργένηδες που είχαν τροφοδοτήσει σε μεγάλο βαθμό τις ενοικιάσεις τέτοιων παλαιών ακινήτων, έχουν επιστρέψει στην οικογενειακή εστία, αδυνατώντας να συντηρήσουν με τις ίδιες δυνάμεις τους ένα ακίνητο.
Αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο στο παρελθόν, το πιθανότερο είναι ότι οι ιδιοκτήτες θα επέλεγαν να τηρήσουν στάση αναμονής, μέχρι την ανάκαμψη της αγοράς. Ωστόσο, σήμερα, κάτι τέτοιο είναι δύσκολο, δεδομένου ότι τα ακίνητα αυτά συνεπάγονται και φορολογικό βάρος, τόσο μέσω των τεκμηρίων, όσο και μέσω του ειδικού τέλους ακινήτων. Η λύση είναι η πώληση, κάτι όμως ιδιαίτερα δύσκολο σήμερα, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μια ιδιότυπη γενιά «εγκλωβισμένων» στην αγορά ακινήτων, όπως είχε συμβεί στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, με τους εγκλωβισμένους της Σοφοκλέους. Οπως αναφέρουν στελέχη της αγοράς ακινήτων, επί της ουσίας, η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει μια νέα κατηγορία ακινήτων, εκείνα που έχουν απαξιωθεί πλήρως και δεν πρόκειται να βρουν χρήση ούτε στο μέλλον. Εν ολίγοις, «καταδικασμένα» στη λήθη κτίσματα, τα οποία σήμερα αναζητούν αγοραστές με συμβολικές τιμές, της τάξεως των 200 ευρώ/τ.μ. Δυάρια και γκαρσονιέρες σε περιοχές του κέντρου, όπως τα Κάτω Πατήσια, η Κυψέλη, ο Αγιος Παντελεήμων, τα Σεπόλια, το Παγκράτι και η Πλατεία Αμερικής, αλλά και ισόγεια καταστήματα σε παρακείμενες οδούς (όχι επί κεντρικών αρτηριών) των συγκεκριμένων συνοικιών αποτελούν τα μέχρι σήμερα «θύματα» αυτής της κατάστασης. Ακόμα και σε αυτές τις τιμές, όμως, ζήτηση δεν υπάρχει…
Πηγή: kathimerini.gr