Εισαγωγικό σημείωμα: Ένα αφιέρωμα στην εφημερίδα «Καθημερινή» για το Κάστρο των Ζαφειρόπουλων

Της Σάντρας Βούλγαρη

Φαντάζομαι πως θα έχετε ανέβει σε ένα από τα πολλά και πανέμορφα μεσαιωνικά κάστρα που έχει η Ελλάδα. Πέρασε καιρός από την τελευταία μου ανάβαση, όμως στο μυαλό μου είναι έντονη η ανάμνησή της. Η ανηφόρα που σε βοηθάει να πας σταδιακά πίσω σε άλλες εποχές, η απόλυτη ησυχία που περιβάλλει τον χώρο όταν βρεθείς εκεί, πέρα από το ζουζούνισμα εντόμων ή τα τραγούδια των πουλιών. Τα περισσότερα κάστρα στη χώρα μας, εκτός κάποιων εξαιρέσεων, κυρίως κάστρων μεγάλων πόλεων, είναι παρατημένα στην τύχη τους, έτσι συνήθως βρίσκεσαι μόνος σου στο τοπίο πατώντας προσεκτικά για να βρεις τον δρόμο ανάμεσα σε άγρια χόρτα και αγκάθια. Οπως και να είναι η θέα αναπληρώνει το αίσθημα της εγκατάλειψης. Κάθεσαι σε ένα από τα πρώην παράθυρα, σε έναν τοίχο ή μια πολεμίστρα και ατενίζεις σκεπτόμενος ποια να είναι η ιστορία του συγκεκριμένου κάστρου (εάν δεν είναι από τα γνωστά) και πώς θα μπορούσες να μάθεις περισσότερα γι’ αυτό. Συνήθως όχι από τους κατοίκους της πόλης, οι οποίοι στην ερώτηση του «ποιος είναι ο δρόμος για το κάστρο;» το πιθανότερο είναι να σου απαντήσουν «δεν ξέρω, δεν έχουμε πάει ποτέ»…

Υπάρχουν ευτυχώς εξαιρέσεις. Ενα παράδειγμα, που έπεσε τυχαία στην αντίληψή μου είναι η έκθεση αρχειακού υλικού με θέμα το μεσαιωνικό κάστρο του Παραλίου Αστρους και την οικογένεια Ζαφειρόπουλου. Την έκθεση επιμελήθηκε και παρουσιάζει αυτές τις μέρες μια παρέα κατοίκων και φίλων του χωριού που ίδρυσαν μάλιστα και σωματείο με την επωνυμία «Πυράμια» (αρχαίο όνομα του Αστρους) με ένα από τους στόχους τους να διασώσουν, να συντηρήσουν και αναδείξουν το κάστρο.

«Ξεκινήσαμε με την έρευνα για την εποχή που έζησαν οι Ζαφειροπουλαίοι, όμως το επόμενο βήμα είναι διερευνήσουμε εις βάθος τη μεσαιωνική ιστορία του κάστρου το οποίο μεταξύ άλλων πέρασε από τα χέρια των Βιλλεαρδουίνων», αναφέρουν μέλη του σωματείου. Για φανταστείτε κάθε πόλη να κάνει το ίδιο για το κάστρο της. Αναμένουμε…

Πηγή: kathimerini.gr