Όσες περισσότερες αναμνηστικές φωτογραφίες τραβάει κάποιος από ένα γεγονός, τόσο λιγότερα θυμάται για το ίδιο το συμβάν, σύμφωνα με Αμερικανούς ψυχολόγους.

Σύμφωνα με την έρευνα, η μανία φωτογράφησης που έχουν πολλοί σε γεγονότα όπως γενέθλια, γάμους, συναυλίες κ.τ.λ., εμποδίζει τον εγκέφαλο να συγκεντρωθεί πλήρως στα γεγονότα και να σχηματίσει μνήμες γι' αυτά.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Linda Henkel του πανεπιστημίου Fairfield του Κονέκτικατ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Psychological Science", έκαναν ένα πείραμα σε ένα μουσείο για να διαπιστώσουν σε ποιό βαθμό η φωτογράφηση των εκθεμάτων μειώνει την ικανότητα των επισκεπτών να θυμούνται τι είδαν γύρω τους.

Μία ομάδα φοιτητών κλήθηκε να περιηγηθεί στο μουσείο και είτε να φωτογραφίζει είτε απλώς να κοιτάζει και να προσπαθεί να θυμηθεί τα εκθέματα. Την επόμενη μέρα, τα σχετικά τεστ μνήμης έδειξαν ότι όσοι τραβούσαν συνεχώς φωτογραφίες, θυμούνταν και αναγνώριζαν πολύ λιγότερο τα εκθέματα που είχαν φωτογραφήσει, σε σχέση με όσους είχαν περιοριστεί στο να τα κοιτάζουν.

Όπως είπε η Henkel, «οι άνθρωποι με το παραμικρό βγάζουν την κάμερά τους και σχεδόν ασυναίσθητα απαθανατίζουν τη στιγμή, σε σημείο που τελικά χάνουν αυτό που συμβαίνει ακριβώς μπροστά στα μάτια τους. Όταν οι άνθρωποι εξαρτώνται από την τεχνολογία, προκειμένου να θυμάται αυτή για λογαριασμό τους, βασιζόμενοι στην κάμερά τους για να καταγράψει ένα συμβάν, τότε δεν έχουν ανάγκη να δώσουν την πλήρη προσοχή τους στο γεγονός, κάτι που μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες όμως στο πόσο καλά θυμούνται τις ίδιες τις εμπειρίες τους».

Η δρ. Henkel ερευνά τώρα κατά πόσο το περιεχόμενο μίας φωτογραφίας, για παράδειγμα αν κάποιος απεικονίζεται σε αυτή, επηρεάζει τη μνήμη του. Ταυτόχρονα, θέλει να δει σε ποιο βαθμό επιδρά στη μνήμη το αν κανείς επιλέγει ενεργητικά τι θα φωτογραφίσει.

Μία δεύτερη έρευνα της ίδιας ομάδας έδειξε ότι αν κάνει κάποιος ζουμ σε μια συγκεκριμένη λεπτομέρεια του αντικειμένου που φωτογραφίζει, τότε θυμάται καλύτερα όχι μόνο το σημείο όπου ζουμάρισε αλλά ακόμα και το τμήμα που δεν περιέλαβε στο πλάνο του. Αυτό δείχνει ότι το “μάτι του νου” και το μάτι της κάμερας δεν είναι τα ίδια.

Πηγή: The Telegraph