«Πειραματικό Γυμνάσιο», 34 χρόνια πέρασαν για να συμβεί το αυτονόητο, να στεγασθεί το σχολείο

Του Παν. Βέμμου

Το 1980 με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, ιδρύθηκε το «Πρότυπο Γυμνάσιο» Τρίπολης. Η απόφαση αυτή είχε σχέση με Αρκά πολιτικό υφυπουργό τότε και όχι τόσο με την αναβάθμιση του Εκ/κού συστήματος. Το σχολείο στεγάσθηκε προσωρινά σε ιδιωτικό κτήριο στη συνοικία Μπασιάκου. Το 1985 με το νόμο 1566 τα «πρότυπα» σχολεία μετατράπηκαν σε «Πειραματικά» με το σκοπό να υλοποιείται πειραματική εφαρμογή των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στο εκπαιδευτικό σύστημα. Απόφαση σωστή, αφού η εκπαίδευση είναι εφαρμοσμένη επιστήμη και απαιτεί έρευνα πριν την όποια εφαρμογή της. Δυστυχώς και όχι μόνο για το σχολείο της Τρίπολης σε ελάχιστες περιπτώσεις έγιναν τέτοιες προσπάθειες και τα όποια συμπεράσματα δεν ελήφθησαν υπόψιν από τους κ. υπουργούς που προχώρησαν σε «μεταρρυθμίσεις». Ο ρόλος αυτών των σχολείων είναι άμεσα συνδεδεμένος με την Πανεπιστημιακή εκ/ση και την επιμόρφωση των Εκ/κών. Η λειτουργία της ΣΕΛΜΕ (Σχολή Επιμόρφωση των Εκ/κών Μέσης Εκ/σης) αξιοποίησε το σχολείο αυτό, γρήγορα όμως, αρχές δεκαετίας ’90, η σχολή καταργήθηκε! Η λειτουργία του Πανεπιστημίου Π)ελ/σου και η κατανομή των σχολών δεν πήρε υπόψη της το σχολείο αυτό και η φιλοσοφική σχολή ιδρύθηκε στην Καλαμάτα!

Στις αρχές του 1990 το σχολείο μεταστεγάστηκε σε πολυκατοικία, δίπλα στο κτήριο της καταργημένης Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Ένα κτήριο κατ’ εξοχή ακατάλληλο για σχολείο για πολλούς λόγους (επικίνδυνο, στενάχωρο, χωρίς προαύλιο κ.α). Το αίτημα για κατασκευή κτηρίου κατάλληλο για αυτό το ιδιαίτερης σημασίας σχολείο τέθηκε από την ΕΛΜΕ από την ίδρυση του και υπήρξαν πολλές παρεμβάσεις στις αρμόδιες αρχές (Δήμος, Νομαρχία, Υπουργείο Παιδείας) για προγραμματισμό λύσης του στεγαστικού του προβλήματος. Ιδιαίτερα μετά την μεταστέγασή του και τα προβλήματα επικινδυνότητας (πτώση σοβάδων και κομμάτια μπετόν) μαθητές, γονείς και εκ/κοί προχώρησαν σε κινητοποιήσεις για λύση του προβλήματος. Έτσι, μετά από πολλές υποσχέσεις και μεγάλες καθυστερήσεις έγινε κατορθωτό να βρεθεί οικόπεδο και παρά τις αντιδράσεις τοπικών συμφερόντων εντάχθηκε σε πρόγραμμα και ξεκίνησε η κατασκευή του κτηρίου. Το έργο το πρόλαβε και η οικονομική κρίση και πρόσθεσε κάποια χρόνια καθυστέρησης. Εν τω μεταξύ πρόσφατα ο ρόλος αυτών των σχολείων «αξιολογήθηκε» με μια αξιολόγηση για την οποία πολλά ακούσθηκαν, και το Πειραματικό Γυμνάσιο Τρίπολης θεωρήθηκε «περιττό» και έγινε πλέον το 4ο Γυμνάσιο Τρίπολης!

Μια διαδρομή 34 χρόνων για να γίνει με τόση καθυστέρηση το αυτονόητο, ότι ένα σχολείο πρέπει να έχει το κατάλληλο κτήριο για να στεγασθεί και να λειτουργήσει δημιουργικά. Δείχνει όμως και κάτι ακόμα σημαντικότερο την προχειρότητα, τον καιροσκοπισμό και την απουσία προγραμματισμού στο μεγίστης εθνικής σημασίας κεφάλαιο της Παιδείας.

Τα μεγάλα λόγια, οι κορδέλες, οι φανφάρες και οι «κούφιες» υποσχέσεις των εγκαινίων πρόσφατα από πρόσωπα και μηχανισμούς που φέρνουν ευθύνη για την οικτρή κατάσταση του εκ/κού συστήματος στο νομό και στις καθυστερήσεις επίλυσης των προβλημάτων του συγκεκριμένου σχολείου δεν μπορούν να «καλύψουν» τις ευθύνες τους. Ακόμα η αμνησία των υπευθύνων που δεν φρόντισαν, να καλέσουν πρόσωπα και φορείς, που για χρόνια επεδίωξαν και πάλεψαν για την επίλυση αυτού του προβλήματος μαρτυρεί την εμμονή τους στην ίδια αδιέξοδη πολιτική και σηματοδοτεί ταυτόχρονα την αναγκαιότητα της ανατροπής της.