Στα όρια των αντοχών της έχει φτάσει η βιομηχανία της χώρας, με πολλούς μεγάλους επιχειρηματίες να σκέφτονται σοβαρά να βάλουν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους εάν το λειτουργικό κόστος τους παραμείνει εξαιρετικά υψηλό.
Παρά τις μειώσεις μισθών και προσωπικού, παρά τις περικοπές σε λειτουργικά έξοδα και άλλες ελαστικές δαπάνες, οι ελάχιστες βιομηχανικές μονάδες της χώρας δέχονται συντριπτικά χτυπήματα από το πανάκριβο ενεργειακό κόστος, το οποίο προκάλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές των τελευταίων τεσσάρων χρόνων.
Όπως έχει αναλύσει το «Ποντίκι» σε προηγούμενα ρεπορτάζ, όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει ότι για τις υπερβολικά υψηλές τιμές στην ενέργεια φταίνε μόνο οι «κακοί Ρώσοι» και οι «κερδοσκόποι» σε άλλες μορφές ενέργειας, δεν μπορεί να κρύψει την πολύ απλή αλήθεια: Το ενεργειακό κόστος για νοικοκυριά, επιχειρήσεις και βιομηχανίες εκτινάχθηκε στα ύψη λόγω της υπερβολικής αύξησης των φορολογικών και δασμολογικών επιβαρύνσεων που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Μόνο με την αύξηση του ΦΠΑ και με την επιβολή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο, αυτόματα τα τιμολόγια όλων των ενεργειακών προϊόντων αυξήθηκαν κατά τουλάχιστον 30%.
Επιπλέον, οι ασφυκτικές πιέσεις προς τις επιχειρήσεις ενισχύθηκαν από τη λαίλαπα των φοροεπιβαρύνσεων, με την αύξηση τελών και δασμών, σε σημείο που να μετατρέπουν ένα απαραίτητο στην καθημερινή δραστηριότητα αγαθό, όπως η ενέργεια, σε είδος πολυτελείας, το οποίο σε λίγο καιρό μπορεί να λειτουργήσει και ως… τεκμήριο διαβίωσης!
Η μεγάλη αντίφαση
Μέσα σε αυτό το ιδιαίτερα δύσκολο περιβάλλον, που απειλεί και την τελευταία παραγωγική δραστηριότητα στη χώρα, πολλές βιομηχανίες έχουν περιορίσει σημαντικά την παραγωγή τους στις άκρως απαραίτητες ώρες για να ολοκληρώνουν τις παραγγελίες. Μάλιστα, αρκετές μονάδες λειτουργούν μόνο τις νυκτερινές ώρες, όταν (όπως ελπίζουν, διότι ακόμη δεν έχουν δει… φως) το ηλεκτρικό ρεύμα θα έπρεπε να είναι φθηνότερο απ’ ό,τι τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, κατά τις οποίες η ζήτηση είναι αυξημένη.
Με τη λειτουργία τους σε ώρες χαμηλής κατανάλωσης στο σύνολο της χώρας, στην ουσία οι βιομηχανίες καταναλώνουν ηλεκτρικό ρεύμα που προέρχεται από λιγνιτικές μονάδες, το κόστος των οποίων είναι το χαμηλότερο σε σύγκριση με όλες τις άλλες τεχνολογίες.
Σε αυτό το γεγονός «πατούν» οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας και ζητούν από τη ΔΕΗ να συμφωνήσει με τους πελάτες της στην Υψηλή Τάση για πολύ φθηνότερα τιμολόγια ρεύματος. Από την πλευρά της, η Επιχείρηση Ηλεκτρισμού υποστηρίζει ότι, εάν προχωρήσει σε περαιτέρω μείωση τιμών, με βάση τα όσα αποφάσισε η Διαιτησία στην υπόθεση της Αλουμίνιον, θα αναγκαστεί να πουλάει κάτω από το κόστος…
Γι’ αυτό η διοίκηση της επιχείρησης προσπάθησε δύο φορές να συγκαλέσει γενική συνέλευση των μετόχων, για να λάβει τη συγκατάθεσή τους (στην ουσία του ελληνικού Δημοσίου, που ελέγχει το 51% των μετοχών της Επιχείρησης), ώστε να προχωρήσει σε πιο δραστικά μέτρα, όπως η διακοπή συνεργασίας με τη συγκεκριμένη μεταλλοβιομηχανία, λόγω της διαφοράς που έχουν για το τελικό ύψος των τιμολογίων.
Η αντίφαση, ωστόσο, βρίσκεται στο γεγονός ότι η βαριά και ενεργοβόρος ελληνική βιομηχανία έχει την απόλυτη ανάγκη της κραταιάς ΔΕΗ, καθώς, χωρίς αυτήν, η αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας θα διαλυθεί ή θα εφαρμοστούν οι κανόνες της ζούγκλας!
Από την άλλη, η ΔΕΗ έχει απόλυτη ανάγκη τη διατήρηση και επέκταση των μεγάλων πελατών της, καθώς, στις σημερινές συνθήκες που οι οικιακοί και μικρομεσαίοι καταναλωτές μειώνουν διαρκώς τη ζήτηση και αυξάνουν τα «φέσια» προς την επιχείρηση, με τους απλήρωτους λογαριασμούς (τελευταία στοιχεία αναφέρουν το συνολικό ποσό των 1,3 δισ. ευρώ), η βιομηχανία είναι η μόνη που μπορεί να διατηρήσει σε συνεχή λειτουργία όλες τις μονάδες της επιχείρησης, και κυρίως τις λιγνιτικές, που έχουν και το μικρότερο κόστος παραγωγής.
Εάν, λοιπόν, βάλει λουκέτο μία χαλυβουργία, τότε αυτομάτως θα πρέπει να βγει εκτός συστήματος τουλάχιστον μία λιγνιτική μονάδα. Αυτό σημαίνει ότι θα αυξηθεί το μέσο κόστος παραγωγής, στο οποίο συνυπολογίζονται οι ακριβές μονάδες φυσικού αερίου. Και αυτομάτως δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μεγάλες αυξήσεις στα οικιακά και εμπορικά τιμολόγια!
Το εκπληκτικό σε αυτήν την υπόθεση είναι ότι η κυβέρνηση αποφεύγει να πάρει θέση στο πρόβλημα, είτε ως βασικός μέτοχος της ΔΕΗ είτε ως ο βασικός ρυθμιστής θεμάτων που αφορούν τη βιωσιμότητα συνολικά της οικονομίας. Προκάλεσε τη δεύτερη αναβολή της γενικής συνέλευσης των μετόχων της Επιχείρησης Ηλεκτρισμού, ενώ δεν υπάρχει επίσημη θέση σχετικά με το υπερβολικό ενεργειακό κόστος στη βιομηχανία.
Αντίθετα, έχει πετάξει το μπαλάκι στις ίδιες τις επιχειρήσεις, αλλά και στη ΡΑΕ, η οποία εξετάζει τα στοιχεία για το πραγματικό κόστος παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που έχουν καταθέσει τόσο η ΔΕΗ όσο και οι μεγάλοι καταναλωτές. Η έρευνα αναμένεται να διαρκέσει τουλάχιστον έως το τέλος Μαρτίου, ενώ παράλληλα «τρέχει» και η εξέταση του θέματος από την Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι οι συνθήκες είναι ασφυκτικές για όλους και όλοι έχουν ζωτικό συμφέρον άμεσα να εφαρμοστούν μέτρα που να δίνουν αποτελεσματική λύση. Διαφορετικά, το τίμημα από τις στρεβλώσεις και την παράλογη κατάσταση που υπάρχει στο σημερινό ενεργειακό τοπίο θα είναι τεράστιο για όλη την κοινωνία.
Πηγή: topontiki.gr