Του Παν.Βέμμου
Τούτος ο τόπος γεωγραφικά βρίσκεται στα άκρα της Ανατολής και της Δύσης. Σαν χώρος ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας έστρεφε διαχρονικά το ενδιαφέρον σε ισχυρές δυνάμεις που επεδίωξαν να προσεταιρισθούν τον λαό με προοπτική την υποταγή του. Είναι επίσης ιστορικά αναμφισβήτητο το γεγονός ότι αυτός ο λαός αντιστάθηκε και μεγαλούργησε όταν ήταν ενωμένος και στεκόταν απέναντί τους. Όταν ταλαντεύονταν ανάμεσα στη μία ή την άλλη πλευρά επακόλουθο είχε την υποτέλεια και υποταγή. Αυτή την ιστορική αλήθεια στις μέρες μας την αγνοούμε, ιδιαίτερα οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου. Το δόγμα «ανήκομεν στη Δύση» στο παρελθόν και το «ναι στην Ευρώπη» πρόσφατα, χωρίς όρους και προυποθέσεις έχει οδηγήσει, μαζί με τη συστημική οικονομική κρίση στην παρακμή του τόπου. Στις μέρες μας η δημοκρατία οδηγείται στην αυτοκατάργησή της, χάνονται τα τελευταία ίχνη αυτονομίας και ανεξαρτησίας. Μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό το φασιστικό-εγκληματικό πολιτικό μόρφωμα επιχαίρει, αναπτύσσεται και σχεδιάζει «μαύρες νύχτες».
Το χρέος γίνεται καταλύτης αυτής της εξέλιξης. Για το λόγο αυτό ποτέ δεν συζητείται δημόσια πώς δημιουργήθηκε, πώς εξυπηρετείται και ποτέ δεν αποπληρώνεται. Μια αδύναμη αστική τάξη, η άρχουσα της χώρας, χρειάζεται και τώρα την εξωτερική στήριξη, ακόμα και όταν περιορίζονται τα κέρδη και η εξουσία της.
Η ανατροπή αυτής της κατάστασης ωριμάζει στο λαό. Στο πρόσφατο δημοψήφισμα παρά το ψέμα, τη δημαγωγία, την τρομοκρατία και την καλλιέργεια του φόβου όχι μόνο δεν κάμφθηκε αλλά έδωσε το ηχηρό μήνυμά του. Το γεγονός αυτό τρομοκράτησε την «αριστερή κυβέρνηση» και ολόκληρο τον παλαιό πολιτικό κόσμο που έριξαν τις μάσκες. Μετέτρεψαν εν μία νυκτί το ΟΧΙ σε ΝΑΙ και έτρεξαν να υπογράψουν την συμφωνία της υποταγής, όχι για να σώσουν τη χώρα αλλά για να περισώσουν κάποια από τα ταξικά τους συμφέροντα. Η λογική του «όλα ή τίποτα» και των «καθαρών λύσεων» του ΚΚΕ οδηγούν στον αναχωρητισμό και στο περιθώριο. Ξεχνούν ότι το ζήτημα δεν είναι μόνο να ερμηνεύσουμε τον κόσμο αλλά κύρια να τον αλλάξουμε.
Το ΟΧΙ του λαού ανοίγει δρόμους για την ανάπτυξη της πάλης και τη δημιουργία μετώπου σωτηρίας της χώρας. Το μέτωπο αυτό μπορεί να σχηματισθεί από μαζικές οργανώσεις και επιτροπές για να λύσει το πρόβλημα επιβίωσης του λαού, αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα της φτώχειας, της ανεργίας, της στέγης και της κατάργησης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Ζωντανές αριστερές και πατριωτικές δυνάμεις μέσα και έξω από τα κόμματα μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες για κοινή δράση και στήριξη του αγώνα για επιβίωση.
«Εθνικόν το αληθές», φέρεται να είπε ο Διονύσιος Σολωμός ο οποίος στον «Ύμνον εις την Ελευθερίαν» προτρέπει τους Έλληνες να μην αναζητούν τη σωτηρία στις ξένες δυνάμεις. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία της «Φιλικής Εταιρείας» και του ΕΑΜ. Νέες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις μπορεί να γίνουν ο καταλύτης των εξελίξεων για έξοδο από την κρίση και την αποφυγή μιας εθνικής τραγωδίας.
Τρίπολη 24/7/15
..Το άρθρο αυτό αφιερώνεται στον αείμνηστο αγωνιστή της ειρήνης, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού σύντροφο Οδυσσέα Γιαννόπουλο, τον νεότερο πολιτικό κρατούμενο της δικτατορίας.
