Το 1977, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η 29η Νοεμβρίου ανακηρύσσεται σε Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό, με σκοπό να αναδείξει διεθνώς το παλαιστινιακό ζήτημα. Στις 29 Νοεμβρίου του 2014, 37 χρόνια μετά, μόνο ένα κράτος υφίσταται. Αυτό του Ισραήλ.
Η Λωρίδα της Γάζας, μαζί με την Ανατολική Ιερουσαλήμ και το υπόλοιπο της Δυτικής Όχθης, κατελήφθη από το Ισραήλ το 1967. Το Ισραήλ επιβάλει ολοένα και αυστηρότερους περιορισμούς στην κυκλοφορία Παλαιστινίων εντός και εκτός της Γάζας από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, συμπεριλαμβανομένης της κυκλοφορίας τους σε άλλα μέρη των Κατεχόμενων Παλαιστινιακών Εδαφών. Το γεγονός αυτό αντιτίθεται στην αρχή, η οποία είναι αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα, ότι η Δυτική Όχθη, περιλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και η Λωρίδα της Γάζας αποτελούν εδαφική μονάδα.
Μετά την «επίσημη αποχώρησή» του από τη Λωρίδα της Γάζας, το 2005, το Ισραήλ ποτέ δεν παραιτήθηκε από τον συνολικό έλεγχο επί του εδάφους, που συχνά περιγράφεται ως «η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου», εξαιτίας του αποκλεισμού που έχει επιβάλλει το Ισραήλ. Ο αποκλεισμός αυτός κλιμακώθηκε μετά τον Ιούνιο του 2007 αφού η Χαμάς ανέλαβε τον έλεγχο στη Γάζα. Πλέον άρχισε να περιορίζεται η είσοδος τροφίμων, καυσίμων και βασικών αγαθών, ενώ άρχισε να δυσχεραίνει η κυκλοφορία ασθενών εντός και εκτός της περιοχής και απαγορεύτηκε στους κατοίκους της Γάζας να επισκέπτονται συγγενείς σε ισραηλινές φυλακές.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε από το σφράγισμα του μοναδικό σημείου διέλευσης της Γάζας με την Αίγυπτο, του περάσματος της Ράφα. Μετά το 2007, η Ράφα άνοιγε μόνο περιοδικά.
Στις 27 Δεκεμβρίου του 2008 το Ισραήλ προχώρησε σε μια σειρά χτυπημάτων – με κωδικό όνομα «Συμπαγές Μολύβι» – από αέρος εναντίον της Λωρίδας της Γάζας. Οι βομβαρδισμοί συνεχίστηκαν έως τις 3 Ιανουαρίου και ακολούθησαν Χερσαίες επιχειρήσεις. Η εκεχειρία μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ που είχε λήξει στις 19 Δεκεμβρίου του 2008 δεν ανανεώθηκε με τη Χαμάς να κατηγορεί το Ισραήλ για τον συνεχιζόμενο αποκλεισμό. Από την πλευρά του το Ισραήλ δήλωνε πως στόχος της επιχείρησης είναι να καταστείλει τη δυνατότητα της Χαμάς να εκτοξεύει ρουκέτες στο Ισραήλ. Παράλληλα απέφυγε κάθε αναφορά στην άρση του αποκλεισμού.
Παρά τις διεθνείς παραινέσεις και σε κάποιες περιπτώσεις πιέσεις να αρθεί ο αποκλεισμός στη Γάζα, αυτός παραμένει και μάλιστα ενισχύεται. Η επίθεση του 2008-2009 άφησε πίσω της χιλιάδες τραυματίες ενώ χιλιάδες σπίτια, σχολεία και νοσοκομεία καταστράφηκαν ολοσχερώς. Το Ισραήλ, ωστόσο, «πιστό» στον αποκλεισμό απαγόρευσε την είσοδο, υπό μορφή ανθρωπιστικής βοήθειας, οικοδομικών υλικών στη Λωρίδα της Γάζας, δημιουργώντας μια απαράδεκτη φυλακή για 1,4 εκ. Παλαιστίνιους και παραβιάζοντας κατάφωρα το διεθνές δίκαιο.
Οι ισραηλινές αρχές έχουν διατηρήσει τον έλεγχο του εναέριου χώρου της Γάζας, του χερσαίου συνόρου της με το Ισραήλ και των χωρικών υδάτων της, υπό στρατιωτικό καθεστώς, όπως φάνηκε και από την αιματηρή επίθεση, στις 31 Μαΐου, εναντίον του Στόλου της Ελευθερίας που μετάφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα και κατά την οποία σκοτώθηκαν εννέα ακτιβιστές.
«Children of Gaza»
Το ντοκιμαντέρ «Children of Gaza» του βραβευμένου με BAFTA σκηνοθέτη Jezza Neumann καταγράφει για ένα χρόνο τις ζωές μερικών από τα παιδιά που ζουν στη Λωρίδα της Γάζας και των οποίων οι ζωές καταστράφηκαν όταν το Ισραήλ εξαπέλυσε την τελευταία του στρατιωτική επίθεση. Η συνεχιζόμενη πολιορκία της Λωρίδας της Γάζας και ο απαράδεκτος εγκλεισμός των Παλαιστινίων σε πρώτο πλάνο. Η κάμερα του Jezza Neumann εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο αυτά τα παιδιά προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις απώλειες και αγωνίζονται να ζήσουν. Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μια ευκαιρία για τα παιδιά της Γάζας να πουν τα ίδια τις ιστορίες τους με τον τρόπο που τις έζησαν.
«Τα παιδιά παλεύουν με την ιδέα του μέλλοντος καθώς ο αποκλεισμός δεν αφήνει πολλά περιθώρια» αναφέρει ο ίδιος ο Jezza Neumann, σε συνέντευξή του. «Πολλοί απόφοιτοι στη Γάζα είναι άνεργοι και δεν βλέπουν διέξοδο από αυτή την κατάσταση γιατί πολύ απλά δεν έχουν διέξοδο από τη Γάζα».
Πηγή: tvxs.gr