Το RMS Lusitania (Λουζιτάνια) βυθίζεται από το γερμανικό υποβρύχιο U20 στις 7 Μαΐου του 1915 και προκαλεί την αφορμή των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής για την είσοδό τους στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το υπερωκεάνιο Λουζιτάνια – αγγλικών συμφερόντων – μετέφερε στα αμπάρια του εκρηκτικά και πολεμοφόδια, ακολούθησαν στον υγρό του τάφο 1.201 άνθρωποι -συμπεριλαμβανομένων και Ελλήνων και Αμερικανών πολιτών. Το γεγονός υπήρξε μια από τις αφορμές για τη συμμετοχή των ΗΠΑ στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το υπερωκεάνιο, που θεωρείτο το καμάρι της ναυπηγικής βιομηχανίας, ταξίδευε από τη Νέα Υόρκη προς το Λίβερπουλ. Περίπου μετά τις 2 το μεσημέρι της 7ης Μαΐου, το πλοίο βρισκόταν 6 μίλια ανοιχτά από τις νότιες ακτές της Ιρλανδίας, όταν μια τορπίλη πέτυχε το σκάφος στη δεξιά πλευρά. Την έκρηξη ακολούθησε μία δεύτερη πιο ισχυρή, που έσχισε στα δύο το σκάφος.
Το πλοίο βυθίστηκε μέσα σε 20 λεπτά και 1.201 άνθρωποι χάθηκαν στη θάλασσα. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και 4 Έλληνες ενώ δύο ακόμα διασώθηκαν. Η επίθεση του γερμανικού υποβρυχίου προκάλεσε ταραχή στις ΗΠΑ και στη Μεγάλη Βρετανία.
Η βρετανική κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε το γεγονός υποδαυλίζοντας την έκρηξη οργής ενάντιον των Γερμανών, ακόμα και με αφίσες, που καλούσαν σε εκδίκηση για το «Λουζιτάνια». Αυτό αποδείχτηκε αποτελεσματικό στην Ιρλανδία, όπου η στράτευση δεν ήταν υποχρεωτική. Παράλληλα, βοήθησε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Γούντροου Ουίλσον να δρομολογήσει τη διαδικασία για να μπουν – το 1917 – οι ΗΠΑ στον Μεγάλο Πόλεμο. Ακραία σενάρια υποστηρίζουν ότι το «Λουζιτάνια» εγκαταλείφθηκε στη τύχη του, σύμφωνα με ένα σχέδιο του Τσώρτσιλ, για να υποχρεωθούν να μπουν οι ΗΠΑ στον πόλεμο.
Οι Βρετανοί για πολλές δεκαετίες αρνούνταν ότι το πλοίο μετέφερε πυρομαχικά, γεγονός που θα το καθιστούσε «νόμιμο στόχο» για τα γερμανικά υποβρύχια και θα ανέτρεπε την επιχειρηματολογία για την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο. Τελικά, μόλις τη δεκαετία του 1970 η Βρετανία παραδέχτηκε ότι στο πλοίο υπήρχαν 4.200 κιβώτια φυσιγγίων για μικρά όπλα, 3.250 πυροκροτητές με φιτίλι και 1.248 κιβώτια που περιείχαν 5.000 κελύφη οβίδας.
Επίσης οι άγνωστοι θησαυροί, που βυθίστηκαν μαζί με το «Λουζιτάνια», εξάπτουν τη φαντασία και ακόμα και σήμερα τροφοδοτούν ιστορίες που κινούνται στα όρια του μύθου. Για παράδειγμα οι αμύθητης αξίας πίνακες ζωγραφικής, που είχε στην καμπίνα του με αριθμό D26, ο συλλέκτης έργων τέχνης σερ Χιου Λέιν (Hugh Lane). Αυτόπτης μάρτυς είχε ιστορήσει χρόνια μετά το ναυάγιο ότι είχε δει έργα των Ρούμπενς, Μονέ, Ρέμπραντ και Τισιάνο. Να σημειώσουμε πως ανάμεσα στους διασωθέντες του ναυαγίου υπήρχε και ο ναύτης Τζορτζ Μπιούτσαμπ, που είχε επιβιώσει τρία χρόνια πριν και από το ναυάγιο του Τιτανικού!
Πηγή: ethnos.gr