Ήταν 12 Ιουνίου του 1817, όταν το πρώτο ποδήλατο, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, προσπάθησε να κυλήσει στους χωματόδρομους του Μανχάιμ. Το θέαμα περιγράφεται ως εκπληκτικό. Ένας εφευρέτης που άκουγε στο όνομα Καρλ Ντράις – Καρλ Φρίντριχ Κρίστιαν Λούντβιχ Φράιχερ Ντράις φον Ζάουερμπρον (όνομα σιδηρόδρομος) καβάλησε την εφεύρεσή του κατά μήκος ενός αυλακωμένου δρόμου για άμαξες, κάνοντας μια διαδρομή μεταξύ Μανχάιμ και Σβέτσινγκεν. Ο ίδιος περιέγραφε την εφεύρεσή του ως «velocipede» που σε ελεύθερη μετάφραση θα πει «ταχύποδο» ή «ξύλινο άλογο». Ονομάστηκε έτσι επειδή η συσκευή λάμβανε ώθηση από τον αναβάτη, που έτρεχε στο έδαφος και ενδιάμεσα τσούλαγε με την ταχύτητα που είχε αποκτήσει· κάτι σαν το σύγχρονο πατίνι.
Σήμερα οι περισσότεροι αναγνωρίζουν στην εφεύρεση του Ντράις ως πρόγονο του ποδηλάτου. Ο Ντράις είχε γεννηθεί στο Μπάντεν και είχε γαλαζοαίματες ρίζες, (έτσι δικαιολογείται και το μακροσκελές όνομά του). Ήταν ένας κατά συρροή εφευρέτης και πειραματίστηκε με πολλές συσκευές: μια μορφή γραφομηχανής, ένα περισκόπιο, σύστημα ηχογράφησης, όμως η εμμονή του ήταν η δυνατότητα μετακίνησης χωρίς άλογο! Λίγους μήνες μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους ήταν έτοιμος να δοκιμάσει τη συσκευή του. Στο Παρίσι, αρκετοί άνθρωποι παρακολούθησαν την επίδειξη, που αποδείκνυε πως αυτή η μηχανή πήγαινε γρηγορότερα από τη μέγιστη ταχύτητα ενός πεζού δίχως να παρουσιάζει σημάδια κόπωσης ο χειριστής της. Ουδείς εντυπωσιάστηκε! Ακούστηκαν μάλιστα και γέλια από το πλήθος και κάποιος του «πέταξε» ότι δουλεύει για τους τσαγκάρηδες, αφού ο αναβάτης θα χαλάει πολλά ζευγάρια παπούτσια…
Κάποιοι όμως είδαν με θετικό μάτι την εφεύρεση. Λίγο καιρό αργότερα η διαφημιστική καμπάνια που συνόδευε το προϊόν υποστήριζε ότι θα μπορούσαν να ενσωματωθούν αξεσουάρ όπως ένα ιστίο μια ομπρέλα ακόμα και μια λάμπα πετρελαίου. Δυστυχώς για τον Ντράις, οι χωματένιοι δρόμοι, οι αυλακωμένοι από τις άμαξες δεν ήταν φιλόξενοι για το «ποδήλατό» του. Και στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη απαγορεύτηκε η χρήση της συσκευής, αφού θεωρήθηκε επικίνδυνη γιατί οι χρήστες της την οδηγούσαν στα πεζοδρόμια με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν οι διαβάτες. Ο Ντράις δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως εφευρέτης και κατέληξε φτωχός και κατατρεγμένος για τις ριζοσπαστικές απόψεις του: είχε αποποιηθεί τους τίτλους του και αποκαλούσε τον εαυτό του «Πολίτη Ντράις», τιμώντας τις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης… Η εφεύρεσή του έγινε δημοφιλής έπειτα από χρόνια όταν από αυτήν ξεπήδησε το ποδήλατο.
Πηγή: ethnos.gr