Το Μπούρτζι ή «Καστέλι» κατά τους Ενετούς, ή «θαλασσόπυργος» κατά τον Αγώνα του 1821, είναι μικρή νησίδα μπροστά στο λιμένα του Ναυπλίου, καλυπτόμενη πλήρως από παλαιό ενετικό φρούριο στο οποίο οφείλει και το όνομά της.
Το περιφερειακό συμβούλιο Πελοποννήσου αποδέχτηκε την παραχώρηση του φρουρίου Μπούρτζι στο Ναύπλιο, από το υπουργείο Πολιτισμού και την ΕΤΑΔ Α.Ε. στην περιφέρεια Πελοποννήσου, προκειμένου να γίνουν παρεμβάσεις αναστήλωσης και αξιοποίησης της νησίδας – φρούριο.
«Επενδύουμε σοβαρά για τη δημιουργία του προφίλ της πρώτης πρωτεύουσας της χώρας, με εμβληματική αναγνωρισιμότητα, και το κρισιμότερο που επιτυγχάνουμε είναι, όχι τόσο το οικονομικό αποτέλεσμα, αλλά η εφαρμογή ενός νέου εργαλείου για την πολιτιστική πολιτική της περιφέρειας» σημείωσε ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Πέτρος Τατούλης, κατά τη συζήτηση του θέματος στο ΠΕΣΥ.
Πρόσθεσε, επίσης, ότι είναι η πρώτη φορά που γίνεται παραχώρηση τέτοιου μνημείου σε περιφέρεια και ανακοίνωσε ότι το Μπούρτζι θα ενταχθεί στο πρόγραμμα «Jessica», στο κομμάτι της ανάπτυξης και διαχείρισής του, και το μοντέλο αυτό θα εφαρμοστεί και στο μεγάλο έργο που θα υλοποιηθεί σε συνεργασία με το σωματείο «Διάζωμα» και αφορά τις πολιτιστικές διαδρομές, που θα συνδέσουν τα αρχαία θέατρα της Πελοποννήσου.
Μπροστά στο λιμένα του Ναυπλίου
Το Μπούρτζι ή «Καστέλι» κατά τους Ενετούς, ή «θαλασσόπυργος» κατά τον Αγώνα του 1821, είναι μικρή νησίδα μπροστά στο λιμένα του Ναυπλίου, καλυπτόμενη πλήρως από παλαιό ενετικό φρούριο στο οποίο οφείλει και το όνομά της.
«Λιμένας της Αλύσου»
Το φρούριο αναγέρθηκε από τους Ενετούς μετά την αποχώρηση του Μαχμούτ Πασά το 1473, εφοδιάζοντάς το με νεώτερα πυροβόλα. Το 1502 μεταβάλλοντας οι Ενετοί με οχυρώσεις τη ΝΔ πλευρά της Ακροναυπλίας σε αυτοτελή προμαχώνα με επάλξεις, συνέδεσαν αυτόν με τεχνητό βραχίονα από ογκόλιθους στον οποίο και πρόσδεναν αλυσίδα που έφθανε μέχρι το Μπούρτζι για τη προφύλαξη του λιμένα και της πόλης. Εξ ου και το όνομα «Λιμένας της Αλύσου».
Μετά τη συνθήκη του Κάρλοβιτς (1698), οι Ενετοί ανήγειραν στη νησίδα ισχυρότατο πύργο και προμαχώνες με πυροβόλα, δημιουργώντας έτσι το γνωστό φρούριο που δεσπόζει σήμερα την είσοδο του λιμένα του Ναυπλίου.
Το Μπούρτζι, καταλήφθηκε το 1822 από 50 οπλοφόρους και 150 «πυροβολιστές» (πυροβολητές) των οποίων ηγούνταν οι Χέιστινγκς, Άνερμαν, Χάνεκ και Δημήτριος Καλλέργης που τελούσαν υπό την ηγεσία του γάλλου ταγματάρχη Φ. Γκιουρντέν, ο οποίος κανονιοβολούσε το Ναύπλιο από το Μπούρτζι και κατάφερε να ματαιώσει τον «λαθραίο» επισιτισμό των πολιορκούμενων Τούρκων από αγγλικό πλοίο.
Τουριστικό κέντρο
Στην αμέσως μετέπειτα δεκαετία, κατά τις αιματηρές ελληνικές εμφύλιες εχθροπραξίες (1823 – 1833), δύο φορές αναγκάσθηκε η τότε κυβέρνηση να καταφύγει στο Μπούρτζι για την ασφάλειά της, στις 25 Μαΐου του 1824 και στις 2 Ιουλίου του 1827.
Μετά την έλευση του Βασιλέως Γεωργίου του Α΄ και κατ’ εντολή του, το 1865 το Μπούρτζι αφοπλίστηκε και κατέστη τόπος διαμονής του δημίου της γκιλοτίνας. Τέλος, με τη δημιουργία του Οργανισμού Τουρισμού, το Μπούρτζι μετατράπηκε σε τουριστικό κέντρο (ξενοδοχείο και εστιατόριο), λειτουργώντας με εκμίσθωση σε ιδιώτη επιχειρηματία.
Πηγή: naftemporiki.gr