Του Σωτήρη Λάτση
Με μεγάλη μου έκπληξη διάβασα στις 23/3/2015 σε τοπικές ενημερωτικές ιστοσελίδες, ανάρτηση μιας λέσχης μοτοσυκλετιστών με αναφορά στις πολλές και ξεχωριστές ομορφιές του Πάρνωνα με αρκετές μάλιστα φωτογραφίες. Και ήταν η δεύτερη φορά μια και είχε προηγηθεί την 1/3/2015 ανάλογο δημοσίευμα .
Έχοντας αφιερώσει προσωπικά πάρα πολλά χρόνια στην συλλογική προσπάθεια να αναδειχθούν και να προβληθούν οι ομορφιές της Καστάνιτσας – από τους ελάχιστους διατηρητέους οικισμούς της Πελοποννήσου – και οι μοναδικές φυσικές ιδιαιτερότητες του Πάρνωνα θα έπρεπε να νιώσω και χαρά και δικαίωση που έγιναν πόλος έλξης επισκεπτών.
Δυστυχώς όμως μαζί με τις μοναδικές φωτογραφίες από όλες τις γωνιές του Πάρνωνα βρέθηκαν και αρκετές που αφορούσαν την Καστάνιτσα. Μόνο που αυτές δεν αφορούσαν τις γραφικές της γειτονιές , τα σοκάκια της, την Αρχιτεκτονική της, αλλά την Κεντρική Πλατεία γεμάτη από δεκάδες μεγάλες μηχανές που είχαν παρκάρει επιδεικτικά εκεί , αδιαφορώντας για τις πινακίδες που απαγορεύουν την στάθμευση. Και τις άφησαν εκεί για αρκετές ώρες και να σκεφτεί κανείς ότι ο κοινοτικός χώρος στάθμευσης απέχει μόνο 80 μέτρα από την Πλατεία. Η κατάληψη της πλατείας δεν ήταν ένα γεγονός που έγινε 1-2 φορές το φετινό Μάρτιο αλλά είναι κάτι που έχει γίνει και στο παρελθόν με την ίδια ακριβώς νοοτροπία.
Θεωρώ λοιπόν καθήκον μου δημόσια και επώνυμα να καταδικάσω και να αποδοκιμάσω αυτές τις νοοτροπίες και πρακτικές μιας εποχής που πρέπει τελεσίδικα να αφήσουμε πίσω μας . Είναι απαραίτητο για πολλοστή φορά να τονιστεί πως οφείλουμε όλοι μας να σεβόμαστε τις κανονιστικές διατάξεις ,την απαγόρευση στάθμευσης εν προκειμένω και να αξιώνουμε και από τους ολίγους κακομαθημένους να συμμορφώνονται.
Δυστυχώς όμως παρόμοια απαράδεκτα γεγονότα έγιναν και στον καστανεώνα και στο δασικό σύμπλεγμα όπου μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα 4 Χ 4 έκαναν αγώνες ανάβασης σε αγροτικούς δρόμους , καστανοκτήματα και δασικές εκτάσεις προκαλώντας ουσιαστικές αλλοιώσεις σε μια περιοχή ( Κοντολινά) που είναι χαρακτηρισμένη ως προστατευόμενη περιοχή του Οικολογικού Πάρκου Πάρνωνα, περιοχή Νatura και ταυτόχρονα καταφύγιο θηραμάτων.
Ο Πάρνωνας από πολλούς εξειδικευμένους επιστήμονες – Έλληνες και ξένους- θεωρείται από τα ομορφότερα ελληνικά βουνά , με πολλά σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας που ευτυχώς έχει δεχθεί διαχρονικά τις λιγότερες αλλοιώσεις από τις ανθρώπινες πρακτικές. Είναι κοινό χρέος όλων μας να προστατεύσουμε αυτό τον εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον του Πάρνωνα αλλά και τα όμορφα χωριά του και να το παραδώσουμε στις επόμενες γενιές τουλάχιστον όπως τα παραλάβαμε από τις προηγούμενες γενιές.
Οι παραπάνω απόψεις που αναφέρω είναι πιστεύω πεδίο σκέψης και προβληματισμού όλων μας γιατί μας αφορούν έμμεσα ή άμεσα αλλά βέβαια το πρώτο υπεύθυνο λόγο κατά περίπτωση έχουν ο Δήμος, ο Φορέας Διαχείρισης του Οικολογικού Πάρκου Πάρνωνα, η Δασική Υπηρεσία αλλά και η Αστυνομία. Ο Πρόεδρος της Κοινότητας κάνει ότι μπορεί αλλά έχει ελάχιστες αρμοδιότητες ελέω Καλλικράτη.
«Από τον δάσος παίρνουμε μόνο φωτογραφίες και αφήνουμε μόνο τα βήματα μας»
Υστερόγραφο :
Θα παρακαλέσω για γόνιμο διάλογο και προβληματισμό. Ελπίζω οι όποιες απόψεις να είναι κυρίως επώνυμες