Μονή Παλιοπαναγιάς (Αγία Ελεούσα)
Διαλεγμένη η τοποθεσία της Αγίας Ελεούσας (Παλιοπαναγιάς), στο βάθος μιας καταπράσινης χαράδρας που την προστατεύουν τέσσερα γύρω υψώματα – Σπιλιθάρα, το όνομα του βουνού της – πλαισιώνει με μια ομορφιά αυστηρή κι απόμονη, τη γερασμένη μορφή της. Ο χωματόδρομος (σήμερα είναι ασφαλτοστρωμένος) για τη Μονή ξεκόβει σαν παρακλάδι, αριστερά του δρόμου προς Τρίπολη, 4 χλμ. μετά το Άστρος, και φέρνει ύστερα από 1,5 χλμ. ως την πύλη της.
Ένα φθινόπωρο που πρωτοπήγαμε, πολλά χρόνια πίσω, η άγρια βλάστηση έπαιρνε να χρυσίζει, και δω και εκεί πύρωνε πορτοκαλιά, ξελαμπαδιασμένη, των θάμνων η αποχαιρετιστήρια ορμή. Οι κουμαριές, με τους ώριμους καρπούς τους βάθαιναν τα λαμπερά κόκκινα της βουνοπλαγιάς και τα πλατάνια κάτω φεγγοβολούσαν δοξαστικά όλες του ήλιου τις αποχρώσεις. Τα κυπαρίσσια ξέκοβαν μέσα στη σκουροπράσινη, ανάλλαχτη στολή τους, σαν αξιωματούχοι βλοσυροί μιας μάχης που είχε τελειώσει χαμένη. Και παράστεκαν στη πύλη της Παλιοπαναγιάς, μάρτυρες της σιωπής…συνέχεια…
1Αγία Τριάδα (Ελεούσα)
Πηγή: «Ελληνικά Μοναστήρια Πελοπόννησος», της Ντιάνας Αντωνακάτου