
Θυμάμαι τα απογεύματα με τον παππού, όταν ήμουν μικρή, o ελληνικός καφές έφτανε μερακλίδικος στον ασημένιο δίσκο, όπως ακριβώς τον ήθελε. Δίπλα το ποτήρι με το νερό και στο πιάτο απαραιτήτως δύο λουκούμια, ένα για εκείνον και ένα για μένα. Καθόμουν απέναντί του. Χαμογελούσε πονηρά και μου πρόσφερε τελικά και τα δύο λουκουμάκια, ενώ εγώ […]
Συνέχεια